تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/بهار آمد و باغ پیرایه بست»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|بهار آمد و باغ پیرایه بست|چمن سبز پوشید و در گل نشست}} | {{ب|بهار آمد و باغ پیرایه بست|چمن سبز پوشید و در گل نشست}} | ||
{{ب|ز سرما زمین داغ بر چهره داشت|چو سبزه برست از سیاهی برست}} | {{ب|ز سرما زمین داغ بر چهره داشت|چو سبزه برست از سیاهی برست}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۱۹
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (بهار آمد و باغ پیرایه بست) از اوحدی مراغهای |
' |
بهار آمد و باغ پیرایه بست | چمن سبز پوشید و در گل نشست | |
ز سرما زمین داغ بر چهره داشت | چو سبزه برست از سیاهی برست | |
چو بلبل در آمد به دستان ز شوق | برآید گل اکنون به هفتاد دست | |
بر گل بنفشه ز بیم قفا | زبان در کشیدست و افتاده پست | |
به بزم چمن غنچه هشیار ماند | نه چون نرگس و لاله مخمور و مست | |
نسیم گل از شرم بوی سمن | سحر گه ز دیوار بستان بجست | |
درست گل سرخ اگر شد روان | دل لاله چندین نباید شکست | |
یکی پنجه بگشاد بر شاخ بید | که مرغش در آمد چو ماهی بشست | |
اگر خردهای از گل آمد پدید | به شکرانه در باخت برگی که هست | |
نهادیم سوسن صفت سر در آب | که بودیم چون لاله دردی پرست | |
کنون اوحدی گر بنالد رواست | که چون بلبلش دل به خاری بخست |