تفاوت میان نسخه‌های «اوحدی مراغه‌ای (غزلیات)/هر بامداد روی تو دیدن چو آفتاب»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (clean up using AWB)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|هر بامداد روی تو دیدن چو آفتاب|ما را رسد، که بی‌تو ندیدیم روی خواب}}
 
{{ب|هر بامداد روی تو دیدن چو آفتاب|ما را رسد، که بی‌تو ندیدیم روی خواب}}
 
{{ب|ما را دلیست گمشده در چین زلف تو|اکنون که حال با تو بگفتیم، بازیاب}}
 
{{ب|ما را دلیست گمشده در چین زلف تو|اکنون که حال با تو بگفتیم، بازیاب}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۱۰

' اوحدی مراغه‌ای (غزلیات) (هر بامداد روی تو دیدن چو آفتاب)
از اوحدی مراغه‌ای
'


هر بامداد روی تو دیدن چو آفتاب ما را رسد، که بی‌تو ندیدیم روی خواب
ما را دلیست گمشده در چین زلف تو اکنون که حال با تو بگفتیم، بازیاب
باریک تر ز موی سالیست در دلم شیرین‌تر از لب تو نگوید کسی جواب
رویت ز روشنی چو بهشتست و من ز درد در وی به حیرتم که: بهشتست یا عذاب؟
چشمم ز آب گریه به جوشست همچو دیگ عشق آتشی همی کند آهسته زیر آب
هر دل که دید آب دو چشمم کباب شد برآب دیده‌ای، که دل کس شود کباب؟
جز یک شراب هر دو نخوردیم، پس چرا چشم تو مست گشت و دل اوحدی خراب؟