تفاوت میان نسخه‌های «عطار (غزلیات)/کفر است ز بی نشان نشان دادن»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|کفر است ز بی نشان نشان دادن|چون از بیچون نشان توان دادن}}
 
{{ب|کفر است ز بی نشان نشان دادن|چون از بیچون نشان توان دادن}}
 
{{ب|چون از تو نه نام و نه نشان ماند|آنگاه روا بود نشان دادن}}
 
{{ب|چون از تو نه نام و نه نشان ماند|آنگاه روا بود نشان دادن}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۵۳

' عطار (غزلیات) (کفر است ز بی نشان نشان دادن)
از عطار
'


کفر است ز بی نشان نشان دادن چون از بیچون نشان توان دادن
چون از تو نه نام و نه نشان ماند آنگاه روا بود نشان دادن
تا یک سر موی مانده‌ای باقی این سر نتوانمت بیان دادن
چو تو بنمانده‌ای تو را زیبد داد دو جهان به یک زمان دادن
گر سر یگانگی همی جویی دل نتوانی به این و آن دادن
دانی تو که چیست چاره‌ی کارت بر درگه او به عجز جان دادن
عطار چو یافتی ز جانان جان صد جان باید به مژدگان دادن