تفاوت میان نسخههای «عطار (غزلیات)/ای کوی توام مقصد و ای روی تو مقصود»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ای کوی توام مقصد و ای روی تو مقصود|وی آتش عشق تو دلم سوخته چون عود}} | {{ب|ای کوی توام مقصد و ای روی تو مقصود|وی آتش عشق تو دلم سوخته چون عود}} | ||
{{ب|چه باک اگرم عقل و دل و جان بنماند|گو هیچ ممان زانکه تویی زین همه مقصود}} | {{ب|چه باک اگرم عقل و دل و جان بنماند|گو هیچ ممان زانکه تویی زین همه مقصود}} |
نسخهٔ کنونی تا ۶ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۰:۱۶
' | عطار (غزلیات) (ای کوی توام مقصد و ای روی تو مقصود) از عطار |
' |
ای کوی توام مقصد و ای روی تو مقصود | وی آتش عشق تو دلم سوخته چون عود | |
چه باک اگرم عقل و دل و جان بنماند | گو هیچ ممان زانکه تویی زین همه مقصود | |
در عشق تو جانم که وجود و عدمش نیست | دانی تو که چون است نه معدوم و نه موجود | |
هر آدمیی را که کفی خاک سیاه است | بی واسطه دادی تو وجودی ز سر جود | |
چون ژنده قبایی است که آن خاص ایاز است | تا چند کند سرکشی از خلعت محمود | |
مردانه در این راه درآ ای دل غافل | کز عشق نه مقبول بود مرد نه مردود | |
چون خضر برون آی ازین سد نهادت | تا باز گشایند تو را این ره مسدود | |
هرچیز که در هر دو جهان بستهی آنی | آن است تورا در دو جهان مونس و معبود | |
عطار اگر سایه صفت گم شود از خود | خورشید بقا تابدش از طالع مسعود |