تفاوت میان نسخه‌های «عطار (غزلیات)/در صفت عشق تو شرح و بیان نمی‌رسد»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|در صفت عشق تو شرح و بیان نمی‌رسد|عشق تو خود عالی است عقل در آن نمی‌رسد}}
 
{{ب|در صفت عشق تو شرح و بیان نمی‌رسد|عشق تو خود عالی است عقل در آن نمی‌رسد}}
 
{{ب|آنچه که از عشق تو معتکف جان ماست|گرچه بگویم بسی سوی زبان نمی‌رسد}}
 
{{ب|آنچه که از عشق تو معتکف جان ماست|گرچه بگویم بسی سوی زبان نمی‌رسد}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۶ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۴۶

' عطار (غزلیات) (در صفت عشق تو شرح و بیان نمی‌رسد)
از عطار
'


در صفت عشق تو شرح و بیان نمی‌رسد عشق تو خود عالی است عقل در آن نمی‌رسد
آنچه که از عشق تو معتکف جان ماست گرچه بگویم بسی سوی زبان نمی‌رسد
جان چو ز میدان عشق گوی وصال تو برد تاختنی دو کون در پی جان نمی‌رسد
گرچه نشانه بسی است لیک دراز است راه سوی تو بی نور تو کس به نشان نمی‌رسد
عاشق دل خسته را تا نرسد هرچه هست در اثر درد تو هر دو جهان نمی‌رسد
بادیه‌ی عشق تو بادیه‌ای است بی‌کران پس به چنین بادیه کس به کران نمی‌رسد
سوی تو عطار را موی‌کشان برد عشق بی خبری سوی تو موی کشان نمی‌رسد