تفاوت میان نسخه‌های «وحشی بافقی (غزلیات)/بست زبان شکوه ام لب به سخن گشادنش»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|بست زبان شکوه ام لب به سخن گشادنش|عذر عتاب گفتن و وعده‌ی وصل دادنش}}
 
{{ب|بست زبان شکوه ام لب به سخن گشادنش|عذر عتاب گفتن و وعده‌ی وصل دادنش}}
 
{{ب|بود جهان جهان فریب از پی جان مضطرب|آمدن و گذشتن و رفتن و ایستادنش}}
 
{{ب|بود جهان جهان فریب از پی جان مضطرب|آمدن و گذشتن و رفتن و ایستادنش}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۲:۱۰

' وحشی بافقی (غزلیات) (بست زبان شکوه ام لب به سخن گشادنش)
از وحشی بافقی
'


بست زبان شکوه ام لب به سخن گشادنش عذر عتاب گفتن و وعده‌ی وصل دادنش
بود جهان جهان فریب از پی جان مضطرب آمدن و گذشتن و رفتن و ایستادنش
ناز دماند از زمین، فتنه فشاند از هوا طرز خرام کردن و پا به زمین نهادنش
جذب محبتش کشد، هست بهانه‌ای و بس اینهمه تند گشتن و در پی من فتادنش
وحشی اگر چنین بود وضع زمانه بعد ازین وای بر آن که باید از مادر دهر زادنش