تفاوت میان نسخههای «انوری (مقطعات)/بازآمد آنکه دولت و دین در پناه اوست»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|بازآمد آنکه دولت و دین در پناه اوست|دور سپهر بندهی درگاه جاه اوست}} | {{ب|بازآمد آنکه دولت و دین در پناه اوست|دور سپهر بندهی درگاه جاه اوست}} | ||
{{ب|مودودشه موئید دین پهلوان شرق|کامروز شرق و غرب جهان در پناه اوست}} | {{ب|مودودشه موئید دین پهلوان شرق|کامروز شرق و غرب جهان در پناه اوست}} |
نسخهٔ کنونی تا ۴ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۰۰
' | انوری (مقطعات) (بازآمد آنکه دولت و دین در پناه اوست) از انوری |
' |
بازآمد آنکه دولت و دین در پناه اوست | دور سپهر بندهی درگاه جاه اوست | |
مودودشه موئید دین پهلوان شرق | کامروز شرق و غرب جهان در پناه اوست | |
گردون غبار پایهی تخت بلند اوست | خورشید عکس گوهر پر کلاه اوست | |
سیر ستارگان فلک نیست در بروج | بر گوشهای کنگرهی بارگاه اوست | |
چشم مسافران ظفر نیست بر قدر | بر سمت ظل رایت و گرد سپاه اوست | |
ای بس همای بخت که پرواز میکند | در سایهای که بر عقب نیکخواه اوست | |
هم سبز خنگ چرخ کمین بارگیر اوست | هم دستگاه بحر بهین دستگاه اوست | |
بر آستان چرخ به منت قدم نهد | گردی که مایه و مددش خاک راه اوست | |
انصاف اگر گواه دوام است لاجرم | انصاف او به دولت دایم گواه اوست | |
روزش چنین که هست همیشه به گاه باد | کین ایمنی نتیجهی روز به گاه اوست | |
منصور باد رایت نصرتفزای او | کین عافیت ز نصرت تشویش کاه اوست | |
بوطیب آنکه سرد و جفا گفت مر مرا | بگذاشتم که مرد سفیهست و عقربی است | |
ور زانکه از سفه به همه عمر در جهان | دشنام من دهد چه کنم گرچه مصعبی است | |
از حرمت علیکم او تا به قد سلف | هرچ از تبار اوست پلیدست و روسبی است | |
نیامدست مرا خویشتن دگر مردم | از آن زمان که بدانستهام که مردم چیست | |
گرم نشان دهی از روی مردمی چه شود | چو بخت نیک نشانت دهم که مردم کیست | |
با فلک دوش به خلوت گلهای میکردم | که مرا از کرم تو سبب حرمان چیست | |
این همه جور تو با فاضل و دانا ز چه جاست | وین همه لطف تو با بیهنر و نادان چیست | |
فلکم گفت که ای خسرو اقلیم سخن | با منت بیهده این مشغله و افغان چیست | |
شکر کن شکر که در معرض فضلی که تراست | گنج قارون چه بود مملکت خاقان چیست |