تفاوت میان نسخههای «منوچهری (قصاید و قطعات)/دلم ای دوست تو دانی که هوای توکند»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|دلم ای دوست تو دانی که هوای توکند|لب من خدمت خاک کف پای تو کند}} | {{ب|دلم ای دوست تو دانی که هوای توکند|لب من خدمت خاک کف پای تو کند}} | ||
{{ب|تا زیم، جهد کنم من که هوای تو کنم|بخورد بر ز تو آنکس که هوای تو کند}} | {{ب|تا زیم، جهد کنم من که هوای تو کنم|بخورد بر ز تو آنکس که هوای تو کند}} |
نسخهٔ کنونی تا ۳ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۹:۱۳
' | منوچهری (قصاید و قطعات) (دلم ای دوست تو دانی که هوای توکند) از منوچهری |
' |
دلم ای دوست تو دانی که هوای توکند | لب من خدمت خاک کف پای تو کند | |
تا زیم، جهد کنم من که هوای تو کنم | بخورد بر ز تو آنکس که هوای تو کند | |
شیفته کرد مرا عشق و ولای تو چنین | شایدم هر چه به من عشق و ولای تو کند | |
نکنم با تو جفا، ور تو جفا قصد کنی | نگذارم که کسی قصد جفای تو کند | |
تن من جمله پس دل رود و دل پس تو | تن هوای دل و دل جمله هوای تو کند | |
زهره شاگردی آن شانه و زلف تو کند | مشتری بندگی بند قبای تو کند | |
رایگان مشکفروشی نکند هیچ کسی | ور کند هیچ کسی، زلف دوتای تو کند | |
بابلی کرد نتاند به دل مرده دلان | آن که آن زلف خم غالیه سای تو کند | |
چه دعا کردی جانا، که چنین خوب شدی | تا چو تو، چاکر تو نیز دعای تو کند | |
از لطیفی که تویی ای بت و از شیرینی | ملک مشرق بیمست که رای تو کند | |
میرمسعود که هرچ آن تو ازو یاد کنی | طالع سعد، همه سعد عطای تو کند | |
به همه کار تویی راهنمای تن خویش | خسروی تو دل تو راهنمای تو کند | |
با شرف ملکت را سیرت خوب تو کند | با بها دولت را فر و بهای تو کند | |
به یکی زخم شکسته سر هفتاد سوار | گرز هشتاد من قلعه گشای تو کند | |
جگر بیست مبارز ستدن روز مصاف | نیزهی بیست رش دستگرای تو کند | |
کاروان ظفر و قافلهی فتح و مراد | کاروانگاه به صحرای رجای تو کند | |
نرود هیچ خطا بر دل و اندیشه تو | کز خطا دور ترا ذهن و ذکای تو کند | |
آن خدایی که کند حکم قضای بد و نیک | جز به نیکی نکند، هر چه قضای تو کند | |
سنگ باران عنا بارد بر فرق کسی | که دل او نیت و قصد عنای تو کند | |
ملک روم به مصر آمد و خواهد که کنون | خدمت وشغل غلامان سرای تو کند | |
این جهان کرد برای تو خداوند جهان | وان جهان، من به یقینم که برای تو کند | |
همه عدلست و همه حکمت و انصاف تمام | هر چه از فضل و کرم، با تو خدای تو کند | |
بیش ازین نیز به جای تو لطف خواهد کرد | از لطف آنچه کند با تو سزای تو کند | |
نعمت عاجل و آجل به تو داد از ملکان | زانکه ضایع نشود، هر چه به جای تو کند | |
نتواند که جزای تو کند خلق به خیر | ملک العرش تواند که جزای تو کند | |
من رهی، تا بزیم، مدح و ثنای تو کنم | شرف آن را بفزاید که ثنای تو کند | |
شادمانه بزی ای میر، که گردنده فلک | این جهان زیر نگین خلفای تو کند | |
ملک العرش، چوبرخیزی هر روز، ثنای | همه برجان و تن و عمر و بقای تو کند |