تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/آه که آن صدر سرا میندهد بار مرا»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|آه که آن صدر سرا میندهد بار مرا|مینکند محرم جان محرم اسرار مرا}} | {{ب|آه که آن صدر سرا میندهد بار مرا|مینکند محرم جان محرم اسرار مرا}} | ||
{{ب|نغزی و خوبی و فرش آتش تیز نظرش|پرسش همچون شکرش کرد گرفتار مرا}} | {{ب|نغزی و خوبی و فرش آتش تیز نظرش|پرسش همچون شکرش کرد گرفتار مرا}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۱۳
' | دیوان شمس (غزلیات) (آه که آن صدر سرا میندهد بار مرا) از مولوی |
' |
آه که آن صدر سرا میندهد بار مرا | مینکند محرم جان محرم اسرار مرا | |
نغزی و خوبی و فرش آتش تیز نظرش | پرسش همچون شکرش کرد گرفتار مرا | |
گفت مرا مهر تو کو رنگ تو کو فر تو کو | رنگ کجا ماند و بو ساعت دیدار مرا | |
غرقه جوی کرمم بنده آن صبحدمم | کان گل خوش بوی کشد جانب گلزار مرا | |
هر که به جوبار بود جامه بر او بار بود | چند زیانست و گران خرقه و دستار مرا | |
ملکت و اسباب کز این ماه رخان شکرین | هست به معنی چو بود یار وفادار مرا | |
دستگه و پیشه تو را دانش و اندیشه تو را | شیر تو را بیشه تو را آهوی تاتار مرا | |
نیست کند هست کند بیدل و بیدست کند | باده دهد مست کند ساقی خمار مرا | |
ای دل قلاش مکن فتنه و پرخاش مکن | شهره مکن فاش مکن بر سر بازار مرا | |
گر شکند پند مرا زفت کند بند مرا | بر طمع ساختن یار خریدار مرا | |
بیش مزن دم ز دوی دو دو مگو چون ثنوی | اصل سبب را بطلب بس شد از آثار مرا |