تفاوت میان نسخههای «دیوان شمس/ای عاشقان ای عاشقان امروز ماییم و شما»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ای عاشقان ای عاشقان امروز ماییم و شما|افتاده در غرقابهای تا خود که داند آشنا}} | {{ب|ای عاشقان ای عاشقان امروز ماییم و شما|افتاده در غرقابهای تا خود که داند آشنا}} | ||
{{ب|گر سیل عالم پر شود هر موج چون اشتر شود|مرغان آبی را چه غم تا غم خورد مرغ هوا}} | {{ب|گر سیل عالم پر شود هر موج چون اشتر شود|مرغان آبی را چه غم تا غم خورد مرغ هوا}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۳:۰۵
' | دیوان شمس (غزلیات) (ای عاشقان ای عاشقان امروز ماییم و شما) از مولوی |
' |
ای عاشقان ای عاشقان امروز ماییم و شما | افتاده در غرقابهای تا خود که داند آشنا | |
گر سیل عالم پر شود هر موج چون اشتر شود | مرغان آبی را چه غم تا غم خورد مرغ هوا | |
ما رخ ز شکر افروخته با موج و بحر آموخته | زان سان که ماهی را بود دریا و طوفان جان فزا | |
ای شیخ ما را فوطه ده وی آب ما را غوطه ده | ای موسی عمران بیا بر آب دریا زن عصا | |
این باد اندر هر سری سودای دیگر میپزد | سودای آن ساقی مرا باقی همه آن شما | |
دیروز مستان را به ره بربود آن ساقی کله | امروز می در میدهد تا برکند از ما قبا | |
ای رشک ماه و مشتری با ما و پنهان چون پری | خوش خوش کشانم میبری آخر نگویی تا کجا | |
هر جا روی تو با منی ای هر دو چشم و روشنی | خواهی سوی مستیم کش خواهی ببر سوی فنا | |
عالم چو کوه طور دان ما همچو موسی طالبان | هر دم تجلی میرسد برمیشکافد کوه را | |
یک پاره اخضر میشود یک پاره عبهر میشود | یک پاره گوهر میشود یک پاره لعل و کهربا | |
ای طالب دیدار او بنگر در این کهسار او | ای که چه باد خوردهای ما مست گشتیم از صدا | |
ای باغبان ای باغبان در ما چه درپیچیدهای | گر بردهایم انگور تو تو بردهای انبان ما |