تفاوت میان نسخه‌های «حافظ (غزلیات)/آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (clean up using AWB)
 
جز (clean up)
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد|صبر و آرام تواند به من مسکین داد}}
 
{{ب|آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد|صبر و آرام تواند به من مسکین داد}}
 
{{ب|وان که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت|هم تواند کرمش داد من غمگین داد}}
 
{{ب|وان که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت|هم تواند کرمش داد من غمگین داد}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۸ اوت ۲۰۱۶، ساعت ۱۷:۱۱

' حافظ (غزلیات) (آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد)
از حافظ
'


آن که رخسار تو را رنگ گل و نسرین داد صبر و آرام تواند به من مسکین داد
وان که گیسوی تو را رسم تطاول آموخت هم تواند کرمش داد من غمگین داد
من همان روز ز فرهاد طمع ببریدم که عنان دل شیدا به لب شیرین داد
گنج زر گر نبود کنج قناعت باقیست آن که آن داد به شاهان به گدایان این داد
خوش عروسیست جهان از ره صورت لیکن هر که پیوست بدو عمر خودش کاوین داد
بعد از این دست من و دامن سرو و لب جوی خاصه اکنون که صبا مژده فروردین داد
در کف غصه دوران دل حافظ خون شد از فراق رخت ای خواجه قوام الدین داد