تفاوت میان نسخههای «اوحدی مراغهای (غزلیات)/ما نور چشم مادر این خاک تیرهایم»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ما نور چشم مادر این خاک تیرهایم|آبای انجم فلکی را نبیرهایم}} | {{ب|ما نور چشم مادر این خاک تیرهایم|آبای انجم فلکی را نبیرهایم}} | ||
{{ب|هر نقد را که از ازل آمد به کام گیر|هر فیض را که تا ابد آمد پذیرهایم}} | {{ب|هر نقد را که از ازل آمد به کام گیر|هر فیض را که تا ابد آمد پذیرهایم}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۱ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۴:۰۶
' | اوحدی مراغهای (غزلیات) (ما نور چشم مادر این خاک تیرهایم) از اوحدی مراغهای |
' |
ما نور چشم مادر این خاک تیرهایم | آبای انجم فلکی را نبیرهایم | |
هر نقد را که از ازل آمد به کام گیر | هر فیض را که تا ابد آمد پذیرهایم | |
در پنج رکن متفقالاصل چارهگر | بر چار سکن متفقالفرع چیرهایم | |
مستوفیان مال بقا را خزینهدار | قانونیان طب بقا را ذخیرهایم | |
ای مدعی، مکن تو ندانسته طرح ما | که اکسیر و اصلان قدم را خمیرهایم | |
گر کردهای تجارت هندوستان عشق | دانی که: ما متاع کدامین جزیرهایم؟ | |
از اتفاق غیبت ده روزه باک نیست | کانجا ز حاضران بزرگ حظیرهایم | |
آنجا مکرمیم چو سقلاب و زنجبیل | هر چند در دیار تو کرمان و زیرهایم | |
لاف « بلی» زدیم وز روز الست باز | بر یک نهاد و یک صفت و یک و تیرهایم | |
ما را ز شهر تا که برون بردهاند رخت | گه خواجهایم در ده و گاهی امیرهایم | |
دوری ز کوی دوست گناهی کبیره بود | اکنون به شست و شوی گناه کبیرهایم | |
روزی به چرخ جوش برآرد فقاع جان | زین خم سر گرفته، که در وی چو شیرهایم | |
با اوحدی معاشرت روح قدسیان | نشگفت ازان، که ما همه از یک عشیرهایم |