مثنوی معنوی/نشاندن پادشاه صوفیان عارف را پیش روی خویش تا چشمشان بدیشان روشن شود

'

دفتر اول مثنوی (نشاندن پادشاه صوفیان عارف را پیش روی خویش تا چشمشان بدیشان روشن شود) از مولوی

'

پادشاهان را چنان عادت بود		این شنیده باشی ار یادت بود
دست چپشان پهلوانان ایستند		زانک دل پهلوی چپ باشد ببند
مشرف و اهل قلم بر دست راست		زانک علم خط و ثبت آن دست راست
صوفیان را پیش رو موضع دهند		کاینه‌ی جانند و ز آیینه بهند
سینه صیقلها زده در ذکر و فکر		تا پذیرد آینه‌ی دل نقش بکر
هر که او از صلب فطرت خوب زاد		آینه در پیش او باید نهاد
عاشق آیینه باشد روی خوب		صیقل جان آمد و تقوی القلوب