تفاوت میان نسخه‌های «الگو:نوشتار برگزیده»
Bellavista (گفتگو | مشارکتها) (ابرابزار) |
Bellavista (گفتگو | مشارکتها) |
||
| خط ۳: | خط ۳: | ||
* | * | ||
{{سخ}} | {{سخ}} | ||
| − | [[پرونده: | + | [[پرونده:Haeryzadeh.jpg|thumb|180px|ابوالحسن حائری‌زاده]] |
| − | |||
| − | + | [[نامه ابوالحسن حائری‌زاده به دبیرکل سازمان ملل متحد ۱۸ مرداد ۱۳۳۲]] | |
| − | + | جناب آقای داک هامرشلد | |
| − | + | دبیر کل سازمان ملل متحد (لیک ساکسس) نیویورک | |
| − | + | چون سازمان ملل متحد به منزلهٔ پارلمان دنیای آزاد و متعلق به تمام ملل شیفتهٔ آزادی است و بعد از جنگ دوم برای نجات بشریّت از چنگال ظلم و تجاوز و بربریّت و توحش به وجود آمده. فراکسیون آزادی مجلس شورای ملی ایران لازم دانست اوضاع تحمل ناپذیر و دردناکی را که بر ملت ما می‌گذرد بدین وسیله به اطلاع ملل شیفتهٔ آزادی برساند. | |
| − | + | آقای دکتر محمد مصدق که به موجب رأی مجلس شورای ملی ایران به نخست‌وزیری انتخاب شده بود در تاریخ ۱۰ خردادماه ۱۳۳۲ طبق اختیاری که در قانون اساسی ایران به مجلس داده شده به اتهام ایراد شکنجه و آزار بدنی زندانیان و پایمال ساختن اعلامیهٔ حقوق بشر مورد استیضاح قرار گرفته و برای جوابگویی به مجلس خوانده شد ولی نامبرده چون احساس نمود که در مجلس شورای ملی فاقد اکثریّت است، برخلاف قانون اساسی ایران از حضور در مجلس استنکاف و اعلام داشت که پارلمان را منحل خواهد نمود و برای اجرای مقصود خود و جلوگیری از قیام ملت، مخالفان سیاسی خود را دستگیر و زندانی نمود و مطبوعات آزاد را توقیف و مدیران آنها را تبعید ساخت و، در حالی که هیچگونه آزادی عقیده و عمل برای هیچکس وجود نداشت، | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
</onlyinclude> | </onlyinclude> | ||
[[رده:ویکی‌نبشته:صفحه اصلی]] | [[رده:ویکی‌نبشته:صفحه اصلی]] | ||
نسخهٔ ۲۹ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۴۶
نامه ابوالحسن حائری‌زاده به دبیرکل سازمان ملل متحد ۱۸ مرداد ۱۳۳۲
جناب آقای داک هامرشلد
دبیر کل سازمان ملل متحد (لیک ساکسس) نیویورک
چون سازمان ملل متحد به منزلهٔ پارلمان دنیای آزاد و متعلق به تمام ملل شیفتهٔ آزادی است و بعد از جنگ دوم برای نجات بشریّت از چنگال ظلم و تجاوز و بربریّت و توحش به وجود آمده. فراکسیون آزادی مجلس شورای ملی ایران لازم دانست اوضاع تحمل ناپذیر و دردناکی را که بر ملت ما می‌گذرد بدین وسیله به اطلاع ملل شیفتهٔ آزادی برساند.
آقای دکتر محمد مصدق که به موجب رأی مجلس شورای ملی ایران به نخست‌وزیری انتخاب شده بود در تاریخ ۱۰ خردادماه ۱۳۳۲ طبق اختیاری که در قانون اساسی ایران به مجلس داده شده به اتهام ایراد شکنجه و آزار بدنی زندانیان و پایمال ساختن اعلامیهٔ حقوق بشر مورد استیضاح قرار گرفته و برای جوابگویی به مجلس خوانده شد ولی نامبرده چون احساس نمود که در مجلس شورای ملی فاقد اکثریّت است، برخلاف قانون اساسی ایران از حضور در مجلس استنکاف و اعلام داشت که پارلمان را منحل خواهد نمود و برای اجرای مقصود خود و جلوگیری از قیام ملت، مخالفان سیاسی خود را دستگیر و زندانی نمود و مطبوعات آزاد را توقیف و مدیران آنها را تبعید ساخت و، در حالی که هیچگونه آزادی عقیده و عمل برای هیچکس وجود نداشت،