تفاوت میان نسخههای «خواجوی کرمانی (غزلیات)/ترا که گفت که قصد دل شکستهی ما کن»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ترا که گفت که قصد دل شکستهی ما کن|چو زلف سر زده ما را فرو گذار و رها کن}} | {{ب|ترا که گفت که قصد دل شکستهی ما کن|چو زلف سر زده ما را فرو گذار و رها کن}} | ||
{{ب|نه عهد کردی و گفتی که با تو کینه نورزم|بترک کینه کن اکنون و عهد خویش وفا کن}} | {{ب|نه عهد کردی و گفتی که با تو کینه نورزم|بترک کینه کن اکنون و عهد خویش وفا کن}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۴:۲۲
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (ترا که گفت که قصد دل شکستهی ما کن) از خواجوی کرمانی |
' |
ترا که گفت که قصد دل شکستهی ما کن | چو زلف سر زده ما را فرو گذار و رها کن | |
نه عهد کردی و گفتی که با تو کینه نورزم | بترک کینه کن اکنون و عهد خویش وفا کن | |
بهرطریقی که دانی مراد خاطر ما جوی | بهر صفت که تو دانی تدارک دل ما کن | |
ز ما چو هیچ نیاید خلاف شرط محبت | مرو بخشم و ره صلح گیر و ترک جفا کن | |
وگر چنانکه دلت می کشد به بادهی صافی | بگیر خرقهی صوفی و می بیار و صفا کن | |
ز بهر خاطرم ای هدهد آن زمان که توانی | بعزم گلشن بلقیس روی سوی سبا کن | |
چو ره بمنزل قربت نمیبرند گدایان | بچشم بنده نوازی نظر بحال گدا کن | |
چه زخمها که ندارم ز تیغ هجر تو بر دل | بیا و زخم مرا مرهمی بساز و دواکن | |
هر آن نماز که کردی بکنج صومعه خواجو | رضای دوست بدست آر ورنه جمله قضا کن |