تفاوت میان نسخههای «عطار (غزلیات)/نه دل چو غمت آمد از خویشتن اندیشد»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|نه دل چو غمت آمد از خویشتن اندیشد|نه عقل چو عشق آمد از جان و تن اندیشد}} | {{ب|نه دل چو غمت آمد از خویشتن اندیشد|نه عقل چو عشق آمد از جان و تن اندیشد}} | ||
{{ب|چون آتش عشق تو شعله زند اندر دل|کم کاستتیی آن کس کز خویشتن اندیشد}} | {{ب|چون آتش عشق تو شعله زند اندر دل|کم کاستتیی آن کس کز خویشتن اندیشد}} |
نسخهٔ کنونی تا ۶ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۵۴
' | عطار (غزلیات) (نه دل چو غمت آمد از خویشتن اندیشد) از عطار |
' |
نه دل چو غمت آمد از خویشتن اندیشد | نه عقل چو عشق آمد از جان و تن اندیشد | |
چون آتش عشق تو شعله زند اندر دل | کم کاستتیی آن کس کز خویشتن اندیشد | |
گر مدعی عشقت در چاه بلا افتد | کفر است درین معنی کانجا رسن اندیشد | |
پروانه بر معنی کی محرم شمع افتد | گر در همه عمر خود از سوختن اندیشد | |
عاشق که به صد زاری در عشق تو جان بدهد | خصمیش کند جانش گر از کفن اندیشد | |
عاشق همه رسوا به در انجمن عالم | کانجام نگیرد ره گر ز انجمن اندیشد | |
جانا چو دلم خستی راه سخنم بستی | عطار به صد مستی تا کی سخن اندیشد |