تفاوت میان نسخههای «فروغی بسطامی (غزلیات)/نگه داشت غزالی دل مرا به نگاهش»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|نگه داشت غزالی دل مرا به نگاهش|که آهوی ختن آمد به سیر چشم سیاهش}} | {{ب|نگه داشت غزالی دل مرا به نگاهش|که آهوی ختن آمد به سیر چشم سیاهش}} | ||
{{ب|چرا برابر چشمی هزار بار نمیرم|که زنده میکندم از نگاه بی گه و گاهش}} | {{ب|چرا برابر چشمی هزار بار نمیرم|که زنده میکندم از نگاه بی گه و گاهش}} |
نسخهٔ کنونی تا ۵ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۲۲:۰۸
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (نگه داشت غزالی دل مرا به نگاهش) از فروغی بسطامی |
' |
نگه داشت غزالی دل مرا به نگاهش | که آهوی ختن آمد به سیر چشم سیاهش | |
چرا برابر چشمی هزار بار نمیرم | که زنده میکندم از نگاه بی گه و گاهش | |
گناه عشق بتی دامنم گرفته به محشر | که کردگار نگیرد به صدهزار گناهش | |
مگر به صید دل آن طفل نی سوار درآمد | که طفل اشک من از سر دوید بر سر راهش | |
از آن همیشه کشد شانه را به زلف مسلسل | که خون کند دل دیوانگان سلسله خواهش | |
به حالت دل من سنگ ناله کرد زمانی | که بردم از در آن سنگ دل به حال تباهش | |
نظر ز چاه زنخدان آن چگونه بپوشم | که یوسف دلم افتاده در میانهی چاهش | |
سزد که بر سر آتش بیفکنیم دلی را | که رخنه در دل خوبان نکرد ناوک آهش | |
میان معرکه تا کی دلم ربوده به افسون | که مار بوالعجبی خفته در میان کلاهش | |
ستم کشیدم از آن ترک کجکلاه به حدی | که سر برهنه کشانم بر آستانهی شاهش | |
ابوالمظفر کشورگشای ناصردین شه | که از ستاره فزون تر بود شمار سپاهش | |
فروغی از رخ زیبای دوست پرده برافکن | که آسمان بکشد پرده بر شمایل ماهش |