تفاوت میان نسخههای «فروغی بسطامی (غزلیات)/در قمار عشق آخر، باختم دل و دین را»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|در قمار عشق آخر، باختم دل و دین را|وازدم در این بازی، عقل مصلحت بین را}} | {{ب|در قمار عشق آخر، باختم دل و دین را|وازدم در این بازی، عقل مصلحت بین را}} | ||
{{ب|فصل نوبهار آمد، جام جم چه میجویی|از می کهن پرکن، کاسهی سفالین را}} | {{ب|فصل نوبهار آمد، جام جم چه میجویی|از می کهن پرکن، کاسهی سفالین را}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۹ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۴۷
' | فروغی بسطامی (غزلیات) (در قمار عشق آخر، باختم دل و دین را) از فروغی بسطامی |
' |
در قمار عشق آخر، باختم دل و دین را | وازدم در این بازی، عقل مصلحت بین را | |
فصل نوبهار آمد، جام جم چه میجویی | از می کهن پرکن، کاسهی سفالین را | |
آن که در نظر بازی ، عیب کوهکن کردی | کاش یک نظر دیدی، عشوههای شیرین را | |
باد غیرت آتش زد، در سرای عطاران | تا به چهره افشاندی، چین زلف مشکین را | |
گر ز قد رخسارت، مژدهای به باغ آرند | باغبان بسوزاند، شاخ سرو و نسرین را | |
چون ز تاب می رویت از عرق بیالاید | آسمان بپوشاند، روی ماه و پروین را | |
در کمال خرسند، نیش غم توان خوردن | گر به خنده بگشایی آن دو لعل نوشین را | |
گر تو پرده از صورت، برکنار بگذاری | از میانه بر چینی، نقش چین و ماچین را | |
دفتر فروغی شد پر ز عنبر سارا | تا به رخ رقم کردی خط عنبرآگین را |