تفاوت میان نسخههای «مثنوی معنوی/در بیان آنک موسی و فرعون هر دو مسخر مشیتاند چنانک زهر و پازهر و ظلمات و نور و مناجات کردن فرعون بخلوت تا ناموس نشکند»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(???? ?????? ??????) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|موسی و فرعون معنی را رهی|ظاهر آن ره دارد و این بیرهی}} | {{ب|موسی و فرعون معنی را رهی|ظاهر آن ره دارد و این بیرهی}} | ||
{{ب|روز موسی پیش حق نالان شده|نیمشب فرعون هم گریان بده}} | {{ب|روز موسی پیش حق نالان شده|نیمشب فرعون هم گریان بده}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۲۰:۳۶
' | دفتر اول مثنوی (در بیان آنک موسی و فرعون هر دو مسخر مشیتاند چنانک زهر و پازهر و ظلمات و نور و مناجات کردن فرعون بخلوت تا ناموس نشکند) از مولوی |
' |
موسی و فرعون معنی را رهی | ظاهر آن ره دارد و این بیرهی | |
روز موسی پیش حق نالان شده | نیمشب فرعون هم گریان بده | |
کین چه غلست ای خدا بر گردنم | ورنه غل باشد کی گوید من منم | |
زانک موسی را منور کردهای | مر مرا زان هم مکدر کردهای | |
زانک موسی را تو مهرو کردهای | ماه جانم را سیهرو کردهای | |
بهتر از ماهی نبود استارهام | چون خسوف آمد چه باشد چارهام | |
نوبتم گر رب و سلطان میزنند | مه گرفت و خلق پنگان میزنند | |
میزنند آن طاس و غوغا میکنند | ماه را زان زخمه رسوا میکنند | |
من که فرعونم ز خلق ای وای من | زخم طاس آن ربی الاعلای من | |
خواجهتاشانیم اما تیشهات | میشکافد شاخ را در بیشهات | |
باز شاخی را موصل میکند | شاخ دیگر را معطل میکند | |
شاخ را بر تیشه دستی هست نی | هیچ شاخ از دست تیشه جست نی | |
حق آن قدرت که آن تیشه تراست | از کرم کن این کژیها را تو راست | |
باز با خود گفته فرعون ای عجب | من نه دریا ربناام جمله شب | |
در نهان خاکی و موزون میشوم | چون به موسی میرسم چون میشوم | |
رنگ زر قلب دهتو میشود | پیش آتش چون سیهرو میشود | |
نه که قلب و قالبم در حکم اوست | لحظهای مغزم کند یک لحظه پوست | |
سبز گردم چونک گوید کشت باش | زرد گردم چونک گوید زشت باش | |
لحظهای ماهم کند یک دم سیاه | خود چه باشد غیر این کار اله | |
پیش چوگانهای حکم کن فکان | میدویم اندر مکان و لامکان | |
چونک بیرنگی اسیر رنگ شد | موسیی با موسیی در جنگ شد | |
چون به بیرنگی رسی کان داشتی | موسی و فرعون دارند آشتی | |
گر ترا آید برین نکته سوال | رنگ کی خالی بود از قیل و قال | |
این عجب کین رنگ از بیرنگ خاست | رنگ با بیرنگ چون در جنگ خاست | |
اصل روغن ز آب افزون میشود | عاقبت با آب ضد چون میشود | |
چونک روغن را ز آب اسرشتهاند | آب با روغن چرا ضد گشتهاند | |
چون گل از خارست و خار از گل چرا | هر دو در جنگند و اندر ماجرا | |
یا نه جنگست این برای حکمتست | همچو جنگ خر فروشان صنعتست | |
یا نه اینست و نه آن حیرانیست | گنج باید جست این ویرانیست | |
آنچ تو گنجش توهم میکنی | زان توهم گنج را گم میکنی | |
چون عمارت دان تو وهم و رایها | گنج نبود در عمارت جایها | |
در عمارت هستی و جنگی بود | نیست را از هستها ننگی بود | |
نه که هست از نیستی فریاد کرد | بلک نیست آن هست را واداد کرد | |
تو مگو که من گریزانم ز نیست | بلک او از تو گریزانست بیست | |
ظاهرا میخواندت او سوی خود | وز درون میراندت با چوب رد | |
نعلهای بازگونهست ای سلیم | نفرت فرعون میدان از کلیم |