تفاوت میان نسخه‌های «دیوان شمس/مستی ده و هستی ده‌ای غمزه خماره»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
جز (clean up using AWB)
 
 
خط ۷: خط ۷:
 
| یادداشت =
 
| یادداشت =
 
}}
 
}}
 +
{{شعر}}
 
{{ب|مستی ده و هستی ده‌ای غمزه خماره|تو دلبر و استادی ما عاشق و این کاره}}
 
{{ب|مستی ده و هستی ده‌ای غمزه خماره|تو دلبر و استادی ما عاشق و این کاره}}
 
{{ب|ما بر سر هر پشته گم کرده سر رشته|بیچاره تو گشته تو چاره بیچاره}}
 
{{ب|ما بر سر هر پشته گم کرده سر رشته|بیچاره تو گشته تو چاره بیچاره}}

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۴ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۳۹

' دیوان شمس (غزلیات) (مستی ده و هستی ده‌ای غمزه خماره)
از مولوی
'


مستی ده و هستی ده‌ای غمزه خماره تو دلبر و استادی ما عاشق و این کاره
ما بر سر هر پشته گم کرده سر رشته بیچاره تو گشته تو چاره بیچاره
صد چشمه بجوشانی در سینه چون مرمر ای آب روان کرده از مرمر و از خاره
ای سنگ سیه را تو کرده مدد دیده وی از پس نومیدی بشکفته گل از ساره
ای نور روان کرده از پیه دو چشم ما و اندیشه روان کرده از خون دل پاره