تفاوت میان نسخههای «سعدی (باب پنجم در رضا)/شبی زیت فکرت همی سوختم»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|شبی زیت فکرت همی سوختم|چراغ بلاغت می افروختم}} | {{ب|شبی زیت فکرت همی سوختم|چراغ بلاغت می افروختم}} | ||
{{ب|پراگنده گویی حدیثم شنید|جز احسنت گفتن طریقی ندید}} | {{ب|پراگنده گویی حدیثم شنید|جز احسنت گفتن طریقی ندید}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۸:۱۷
' | سعدی (باب پنجم در رضا) (شبی زیت فکرت همی سوختم) از سعدی |
' |
شبی زیت فکرت همی سوختم | چراغ بلاغت می افروختم | |
پراگنده گویی حدیثم شنید | جز احسنت گفتن طریقی ندید | |
هم از خبث نوعی در آن درج کرد | که ناچار فریاد خیزد ز درد | |
که فکرش بلیغ است و رایش بلند | در این شیوهی زهد و طامات و پند | |
نه در خشت و کوپال و گرز گران | که آن شیوه ختم است بر دیگران | |
نداند که ما را سر جنگ نیست | وگر نه مجال سخن تنگ نیست | |
بیا تا در این شیوه چالش کنیم | سر خصم را سنگ، بالش کنیم | |
سعادت به بخشایش داورست | نه در چنگ و بازوی زور آورست | |
چو دولت نبخشد سپهر بلند | نیاید به مردانگی در کمند | |
نه سختی رسید از ضعیفی به مور | نه شیران به سرپنجه خوردند و زور | |
چو نتوان بر افلاک دست آختن | ضروری است با گردشش ساختن | |
گرت زندگانی نبشتهست دیر | نه مارت گزاید نه شمشیر و شیر | |
وگر در حیاتت نماندهست بهر | چنانت کشد نوشدارو که زهر | |
نه رستم چو پایان روزی بخورد | شغاد از نهادش برآورد گرد؟ |