تفاوت میان نسخههای «ناصر خسرو (قصاید)/ای بستهی خود کرده دل خلق به ناموس»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
(ورود خودکار مقاله) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ای بستهی خود کرده دل خلق به ناموس|ز اندیشه تو را رفته به هر جانب جاسوس}} | {{ب|ای بستهی خود کرده دل خلق به ناموس|ز اندیشه تو را رفته به هر جانب جاسوس}} | ||
{{ب|اثبات یقین تو به معقول چه سود است،|چون نیست یقین نفی گمان تو به محسوس؟}} | {{ب|اثبات یقین تو به معقول چه سود است،|چون نیست یقین نفی گمان تو به محسوس؟}} |
نسخهٔ کنونی تا ۹ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۹:۱۲
' | ناصر خسرو (قصاید) (ای بستهی خود کرده دل خلق به ناموس) از ناصر خسرو |
' |
ای بستهی خود کرده دل خلق به ناموس | ز اندیشه تو را رفته به هر جانب جاسوس | |
اثبات یقین تو به معقول چه سود است، | چون نیست یقین نفی گمان تو به محسوس؟ | |
تا چند سخن گوئی از حق و حقیقت؟ | آب حیوان جوئی در چشمهی مطموس! | |
گر رای تو کفر است مکن پیدا ایمان | ور جای تو دیر است مزن پنهان ناقوس | |
ای آنکه همه زرقی در فعل چو روباه، | وی آنکه همه رنگی در وصف چو طاووس | |
تا کی روی آخر ز پی حج به زیارت | از طوس سوی مکه، وز مکه سوی طوس؟ | |
چون نیست ز کان علت مقصود، پس ای دوست | چه مکه و چه کعبه و چه طوس و چه طرطوس |