تفاوت میان نسخههای «مثنوی معنوی/علامت عاقل تمام و نیمعاقل و مرد تمام»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|عاقل آن باشد که او با مشعلهست|او دلیل و پیشوای قافلهست}} | {{ب|عاقل آن باشد که او با مشعلهست|او دلیل و پیشوای قافلهست}} | ||
{{ب|پیرو نور خودست آن پیشرو|تابع خویشست آن بیخویشرو}} | {{ب|پیرو نور خودست آن پیشرو|تابع خویشست آن بیخویشرو}} |
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۲۱:۳۱
' | دفتر چهارم مثنوی (علامت عاقل تمام و نیمعاقل و مرد تمام و نیممرد و علامت شقی مغرور لاشی) از مولوی |
' |
عاقل آن باشد که او با مشعلهست | او دلیل و پیشوای قافلهست | |
پیرو نور خودست آن پیشرو | تابع خویشست آن بیخویشرو | |
ممن خویشست و ایمان آورید | هم بدان نوری که جانش زو چرید | |
دیگری که نیمعاقل آمد او | عاقلی را دیدهی خود داند او | |
دست در وی زد چو کور اندر دلیل | تا بدو بینا شد و چست و جلیل | |
وآن خری کز عقل جوسنگی نداشت | خود نبودش عقل و عاقل را گذاشت | |
ره نداند نه کثیر و نه قلیل | ننگش آید آمدن خلف دلیل | |
میرود اندر بیابان دراز | گاه لنگان آیس و گاهی بتاز | |
شمع نه تا پیشوای خود کند | نیم شمعی نه که نوری کد کند | |
نیست عقلش تا دم زنده زند | نیمعقلی نه که خود مرده کند | |
مردهی آن عاقل آید او تمام | تا برآید از نشیب خود به بام | |
عقل کامل نیست خود را مرده کن | در پناه عاقلی زندهسخن | |
زنده نی تا همدم عیسی بود | مرده نی تا دمگه عیسی شود | |
جان کورش گام هر سو مینهد | عاقبت نجهد ولی بر میجهد |