تفاوت میان نسخه‌های «مثنوی معنوی/در بیان آنک ترک الجواب جواب مقرر این سخن کی جواب الاحمق سکوت شرح این هر دو درین قصه است کی گفته می‌آید»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
| + | {{شعر}} | ||
{{ب|بود شاهی بود او را بنده‌ای|مرده عقلی بود و شهوت‌زنده‌ای}} | {{ب|بود شاهی بود او را بنده‌ای|مرده عقلی بود و شهوت‌زنده‌ای}} | ||
{{ب|خرده‌های خدمتش بگذاشتی|بد سگالیدی نکو پنداشتی}} | {{ب|خرده‌های خدمتش بگذاشتی|بد سگالیدی نکو پنداشتی}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۲۱:۲۰
| ' | دفتر چهارم مثنوی (در بیان آنک ترک الجواب جواب مقرر این سخن کی جواب الاحمق سکوت شرح این هر دو درین قصه است کی گفته می‌آید) از مولوی |
' |
| بود شاهی بود او را بنده‌ای | مرده عقلی بود و شهوت‌زنده‌ای | |
| خرده‌های خدمتش بگذاشتی | بد سگالیدی نکو پنداشتی | |
| گفت شاهنشه جرااش کم کنید | ور بجنگد نامش از خط بر زنید | |
| عقل او کم بود و حرص او فزون | چون جرا کم دید شد تند و حرون | |
| عقل بودی گرد خود کردی طواف | تا بدیدی جرم خود گشتی معاف | |
| چون خری پابسته تندد از خری | هر دو پایش بسته گردد بر سری | |
| پس بگوید خر که یک بندم بست | خود مدان کان دو ز فعل آن خسست |