وحشی بافقی (غزلیات)/ما را به سوی خود خم موی تو میکشد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | وحشی بافقی (غزلیات) (ما را به سوی خود خم موی تو میکشد) از وحشی بافقی |
' |
ما را به سوی خود خم موی تو میکشد | زنجیر کرده بر سر کوی تو میکشد | |
ای باغ خوش بخند که خلقی ز هر طرف | چون سبزه رخت بر لب جوی تو میکشد | |
ای سبزه، بخت سبز تو داری که لاله سان | هر سو کسی پیاله بر روی تو میکشد | |
ای بوستان شکفته شو اکنون که خلق را | دل همچو غنچه باز به سوی تو میکشد |