منشور آتلانتیک
نسخهٔ تاریخ ۲ مارس ۲۰۱۲، ساعت ۱۸:۵۷ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکتها)
.jpg)
منشور آتلانتیک ۱۴ اوت ۱۹۴۱ برابر با ۲۳ امرداد ۱۳۲۰ بیانیه مشترک وینستون چرچیل نخست وزیر بریتانیا و فرانکلین روزولت پرزیدنت ایالات متحده امریکا درباره پایه های سیاست بین المللی آنها در جهان است. این منشور سرانجام گفتگوهای پنهانی درباره این بیانیه در کشتی نیروی دریایی آمریکا در سواحل نیوفاندلند گرفت.
هشت موضوع اصلی این منشور عبارت‌اند از:
- آمریکا و بریتانیا در جریان جنگ (دوم) در پی گسترش سرزمینی نخواهند بود.
- در تغییر مرز کشورها خواسته‌های مردم آن کشورها در نظر گرفته خواهد شد.
- ملل جهان حق تعیین سرنوشت خود را دارند.
- از موانع تجاری بین کشورها کاسته خواهد شد.
- بعد از جنگ برای خلع سلاح عمومی کوشش خواهد شد.
- مردم جهان باید فارغ از احتیاج و ترس بسر برند.
- آزادی دسترسی به دریاها.
- تشکیل مجمعی از ملل جهان.
پس از چاپ، منشور آتلانتیک در کنفرانس متفقین و با شرکت بلژیک، چکسلواکی، یونان، لوکزامبورگ، هلند، شوروی، یوگسلاوی و نماینده ژنرال دوگل که دولت فرانسه آزاد را نمایندگی می‌کرد، به تصویب رسید.
منشور اتلانتیک پیش سند برای بنیان سازمان ملل متحد شد.