محتشم کاشانی (غزلیات از رسالهی جلالیه)/چند چشمت بسته بیند چشم سرگردان من
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | محتشم کاشانی (غزلیات از رسالهی جلالیه) (چند چشمت بسته بیند چشم سرگردان من) از محتشم کاشانی |
' |
چند چشمت بسته بیند چشم سرگردان من | چشم بگشا ای بلاگردان چشمت جان من | |
جان مردم را خراشید آن که حک کرد از جفا | حرف راحت را ز برگ نرگس جانان من | |
تا چرا چشم تو پرخون باشد و از من پرآب | میشود کور از خجالت چشم خونافشان من | |
گشت مژگان تو یکدم خون چکان وز درد آن | مانده تا روز قیامت خونفشان مژگان من | |
آن که از عین ستم زد زخم بر آهوی تو | مردم چشم مرا خون ریخت در دامان من | |
نالهات کرد آن چنان زارم که امشب از نجوم | آسمان را پنبه در گوش است از افغان من | |
تا مرا باشد حیات و محتشم را زندگی | ریخت ای گل زان او بادا و دردت زان من |