مثنوی معنوی/از خر افکندن ابلیس معاویه را و روپوش و بهانه کردن و جواب گفتن معاویه او را
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دفتر دوم مثنوی (از خر افکندن ابلیس معاویه را و روپوش و بهانه کردن و جواب گفتن معاویه او را) از مولوی |
' |
گفت هنگام نماز آخر رسید | سوی مسجد زود میباید دوید | |
عجلوا الطاعات قبل الفوت گفت | مصطفی چون در معنی میبسفت | |
گفت نی نی این غرض نبود ترا | که بخیری رهنما باشی مرا | |
دزد آید از نهان در مسکنم | گویدم که پاسبانی میکنم | |
من کجا باور کنم آن دزد را | دزد کی داند ثواب و مزد را |