كتاب دوستی بیدل شیرازی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲ نوامبر ۲۰۱۰، ساعت ۰۰:۰۵ توسط M rastgar (گفتگو | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید با '{{شعر}}<br />{{ب|تا من به غم تو دل نهادم | غمهای زمانه شد ز يادم}}<br />{{پایان شعر}}<br />{{شعر}...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو


تا من به غم تو دل نهادم غمهای زمانه شد ز يادم




جز مهر تو نيست در ضميرم جز عشق تو نيست در نهادم




مهری كه مراست عارضی نيست مادر به محبت تو زادم




وقت است اگر بگيريم دست كز دست غمت ز پا فتادم




در مكتب دوستی نياموخت جز درس غم تو استادم




تا بو كه به دامنش رسد دست خاكم به باد رفت و شادم




ای كاش به خاك من گذشتی از رهگذرش نبرده بادم




عشق از كفم اختيار بگرفت دل خود نه به اختيار دادم




چشم از همه گلرخان ببستم تا ديده به عارضت گشادم




از ياد تو رفت نام بیدل ای آنكه نميروی ز يادم