قانون راجع به غیرقابل فرجام بودن بعضی از محکومیت‌های جزایی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۷ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۲۰ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) (ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قانون راجع به غیر قابل فرجام بودن بعضی از محکومیت‌های جزایی مصوب ۹ شهریور ماه ۱۳۲۰

ماده یگانه - جز در امور جنحه‌های مضر به مصالح عمومی که به موجب باب دوم قانون کیفر پیش‌بینی شده‌است در جنحه‌های دیگرمحکومیت‌های به کیفر نقدی و همچنین محکومیت‌های به دو ماه حبس یا کمتر خواه متضمن محکومیت به کیفر نقدی نیز باشد یا نه فرجام‌پذیرنخواهد بود.

محکومیت‌های مذکور جز آنچه به موجب ماده ۱۹ اصلاحی قانون کیفر عمومی مصوب ۲۳ اسفند ماه ۱۳۱۲ مقرر است هیچ قسم اثر کیفری نخواهدداشت احکامی که در امور خلافی صادر می‌شود قابل پژوهش و فرجام نیست.

این قانون که مشتمل بر یک ماده‌است در جلسه نهم شهریور ماه یک هزار و سیصد و بیست به تصویب مجلس شورای ملی رسید.

رییس مجلس شورای ملی - حسن اسفندیاری