قانون راجع به حقوق انحصاری چای داخلی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۱:۳۹ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی 'قانون راجع به حقوق انحصاری چای داخلی مصوب ۷ مرداد ماه ۱۳۱۳ شمسی ماده اول - وزا...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قانون راجع به حقوق انحصاری چای داخلی مصوب ۷ مرداد ماه ۱۳۱۳ شمسی

ماده اول - وزارت مالیه مجاز است برای جلوگیری از قاچاق هر یک از اجناسی که انحصار آن با دولت باشد مقرراتی راجع به الصاق تمبر یا باندرول‌یا مهر یا بسته‌بندی خاص یا تهیه جنس به شکل و ترتیب معین وضع نماید - متخلفین از آن مقررات جزء مرتکبین قاچاق محسوب و مطابق قوانین‌مربوطه تعقیب و مجازات خواهند شد. ماده دوم - دولت مجاز است نسبت به چای داخلی از قرار هر من شش ریال حقوق انحصاری دریافت نماید عایدات حاصله تابع مقررات مواد ۹ و۱۱ قانون ۹ خرداد ۱۳۰۴ خواهد بود. ماده سوم - محکومیت به جرم قاچاق مستلزم محرومیت از کسب و تجارت جنس موضوع قاچاق است برای پنج سال ولو این که این محرومیت درحکم محکمه قید نشده باشد. محکمه می‌تواند مدت محرومیت را کمتر از پنج سال معین کند بدون این که بتواند در هیچ صورت مدت را از دو سال کمتر قرار بدهد.

این قانون که مشتمل بر سه ماده‌است در جلسه هفتم مرداد ماه یک هزار و سیصد و سیزده شمسی به تصویب مجلس شورای ملی رسید. رییس مجلس شورای ملی - دادگر