قانون راجع به تشدید مجازات سارقین مسلح که وارد منزل یا مسکن اشخاص می‌شوند

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۱۱ آوریل ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۵۹ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) (اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی، ابرابزار)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قانون راجع به تشدید مجازات سارقین مسلح که وارد منزل یا مسکن اشخاص شوند مصوب ۲۵ خرداد ماه ۱۳۳۳

ماده واحده - هر گاه یک یا چند نفر برای سرقت وارد منزل یا مسکن اشخاص شوند اگر چه یک نفر حامل سلاح باشد و یا در موقع سرقت در مقام‌هتک ناموس برآیند و هیچ یک از آنها هم مسلح نباشند در دادگاههای نظامی محاکمه و به مجازات مقرر در بند الف ماده ۴۰۸ قانون دادرسی و کیفرارتش محکوم خواهند شد.

تبصره ۱ - در صورتی که ساکنین محلهای مزبور در مقام مدافعه از مال یا جان یا ناموس و یا جلوگیری از بردن مال در محل سرقت مرتکب قتل یاجرح یا ضرب سارقین بشوند از مجازات معاف خواهند بود و همچنین اگر متهم یا متهمین به اخطار مأموران انتظامات تسلیم نشوند و در نتیجه فرار آنهاو تیراندازی مأمورین مجروح یا مقتول گردند مأمورین انتظامی از مجازات معاف می‌باشند.

تبصره ۲ - مأمورینی که به سارقین در ارتکاب سرقت به نحوی از انحاء معاونت کرده و یا وسائل فرار آنها را فراهم آورند مشمول مقررات این قانون‌بوده و به حبس با اعمال شاقه از ۱۰ الی ۱۵ سال محکوم خواهند گردید.

تبصره ۳ - سارقینی که پس از وضع و اجراء این قانون سه مرتبه مرتکب سرقت شوند پس از ارتکاب دفعه سوم مشمول این قانون خواهند شد.

این قانون که مشتمل بر ماده واحده و سه تبصره‌است در جلسه سه‌شنبه بیست و پنجم خرداد ماه یک هزار و سیصد و سی و سه به تصویب مجلس‌شورای ملی رسید.

رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت

قانون بالا در جلسه سه‌شنبه ۹ تیر ماه ۱۳۳۳ به تصویب مجلس سنا رسیده‌است.