تفاوت میان نسخههای «قانون راجع به ترجمه اظهارات و اسناد در محاکم و دفاتر رسمی»
Bellavista (گفتگو | مشارکتها) (صفحهای جدید حاوی 'قانون راجع به ترجمه اظهارات و اسناد در محاکم و دفاتر رسمی مصوب ۲۰ خرداد ماه ۱۳...' ایجاد کرد) |
|||
خط ۱: | خط ۱: | ||
− | قانون راجع به | + | |
− | ترجمه اظهارات و اسناد در محاکم و دفاتر رسمی | + | {{سرصفحه پروژه |
− | مصوب ۲۰ خرداد ماه ۱۳۱۶ | + | | عنوان = [[تصمیمهای مجلس]] |
+ | [[مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری دهم]] | ||
+ | | قسمت = | ||
+ | | قبلی = [[مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری دهم]] | ||
+ | | بعدی = [[قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی]] | ||
+ | | یادداشت =[[نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری دهم]] }} | ||
+ | |||
+ | '''قانون راجع به ترجمه اظهارات و اسناد در محاکم و دفاتر رسمی''' - مصوب ۲۰ خرداد ماه ۱۳۱۶ | ||
ماده ۱ - هر گاه یکی از طرفین دعوی یا شهود و اهل خبره در محاکم و ادارات و طرفین | ماده ۱ - هر گاه یکی از طرفین دعوی یا شهود و اهل خبره در محاکم و ادارات و طرفین | ||
خط ۲۲: | خط ۲۹: | ||
ماده ۳ - ترتیب تعیین مترجمین رسمی و تصدیق امضای آنها و میزان حقالزحمه مترجمین | ماده ۳ - ترتیب تعیین مترجمین رسمی و تصدیق امضای آنها و میزان حقالزحمه مترجمین | ||
و خرج تصدیق ترجمه مطابق نظامنامه که از طرفوزارت عدلیه تنظیم میشود خواهد بود. | و خرج تصدیق ترجمه مطابق نظامنامه که از طرفوزارت عدلیه تنظیم میشود خواهد بود. | ||
+ | |||
این قانون که مشتمل بر سه مادهاست در جلسه بیستم خرداد ماه یک هزار و سیصد و | این قانون که مشتمل بر سه مادهاست در جلسه بیستم خرداد ماه یک هزار و سیصد و | ||
شانزده به تصویب مجلس شورای ملی رسید. | شانزده به تصویب مجلس شورای ملی رسید. | ||
− | نواب ریاست مجلس شورای ملی - مرتضی بیات - دکتر طاهری | + | نواب ریاست مجلس شورای ملی - '''مرتضی بیات - دکتر طاهری''' |
+ | |||
+ | |||
+ | [[رده:مجلس شورای ملی قوانین دوره قانونگذاری دهم - ۱۵ خرداد ۱۳۱۴ تا ۲۲ خرداد ۱۳۱۶]] |
نسخهٔ کنونی تا ۳۰ ژوئن ۲۰۱۲، ساعت ۲۱:۰۴
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری دهم | تصمیمهای مجلس | قوانین بنیان ایران نوین مصوب مجلس شورای ملی |
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری دهم |
قانون راجع به ترجمه اظهارات و اسناد در محاکم و دفاتر رسمی - مصوب ۲۰ خرداد ماه ۱۳۱۶
ماده ۱ - هر گاه یکی از طرفین دعوی یا شهود و اهل خبره در محاکم و ادارات و طرفین معامله یا شهود در دفاتر اسناد رسمی زبان فارسی را نداننداظهارات آنها توسط مترجم رسمی ترجمه خواهد شد.
تبصره - در نقاطی که از طرف وزارت عدلیه مترجمین رسمی برای هر یک از زبانهای غیر فارسی تعیین نشده باشد محاکم و ادارات ثبت و دفاتراسناد رسمی مترجمی که طرف اعتماد باشد برای ترجمه تعیین مینمایند.
ماده ۲ - ترجمه اسناد ذیل باید از طرف مترجمین رسمی یا مأمورین سیاسی و کنسولی تصدیق شده باشد.
الف - اسنادی که در یکی از کشورهای بیگانه یا در ایران به یکی از زبانهای غیر فارسی تنظیم شده و در یکی از محاکم و ادارات ایران مورد استفادهباشد.
ب - اسنادی که در ایران تنظیم شده و ترجمه آن به منظور استفاده در یکی از کشورهای بیگانه مورد حاجت باشد.
ماده ۳ - ترتیب تعیین مترجمین رسمی و تصدیق امضای آنها و میزان حقالزحمه مترجمین و خرج تصدیق ترجمه مطابق نظامنامه که از طرفوزارت عدلیه تنظیم میشود خواهد بود.
این قانون که مشتمل بر سه مادهاست در جلسه بیستم خرداد ماه یک هزار و سیصد و شانزده به تصویب مجلس شورای ملی رسید.
نواب ریاست مجلس شورای ملی - مرتضی بیات - دکتر طاهری