تفاوت میان نسخه‌های «قانون راجع به الحاق یک تبصره به ماده ۲ قانون فروش خالصجات به منظور واگذاری اراضی به کارگران»
Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) (اصلاح فاصلهٔ مجازی، اصلاح ارقام، اصلاح سجاوندی) |
Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) جز (رده:اصلاحات ارضی اضافه شد با استفاده از ویکی‌نبشته:رده‌ساز) |
||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
[[رده:مجلس شورای ملی قوانین دوره قانونگذاری نوزدهم - ۱۰ خرداد ۱۳۳۵ تا ۲۹ خرداد ۱۳۳۹]] | [[رده:مجلس شورای ملی قوانین دوره قانونگذاری نوزدهم - ۱۰ خرداد ۱۳۳۵ تا ۲۹ خرداد ۱۳۳۹]] | ||
| + | [[رده:اصلاحات ارضی]] | ||
نسخهٔ ۲۸ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۶:۱۲
| مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری نوزدهم | تصمیم‌های مجلس | اصلاحات ارضی |
قانون راجع به الحاق یک تبصره به ماده ۲ قانون فروش خالصجات به منظور واگذاری اراضی به کارگران - مصوب ۱۷ خرداد ماه ۱۳۳۹
ماده واحده - تبصره الحاقی به ماده ۲ قانون فروش خالصجات:
تبصره ۸ - دولت مجاز است از اراضی مذکور در تبصره ۲ این قانون بنا به پیشنهاد وزارت کار و موافقت وزارت کشاورزی و بر طبق آیین‌نامه‌ای که‌توسط وزارت کار تهیه و به تصویب هیأت دولت خواهد رسید به کارگران واجد صلاحیت که مقیم شهرستان مربوطه بوده و خود و عیال آنها در آن‌شهرستان دارای خانه ملکی نباشند و سابقاً هم از اراضی دولتی استفاده نکرده باشند و همچنین به کارمندان بازنشسته دولت طبق مقررات ماده ۲ واگذارنماید.
قانون فوق که مشتمل بر ماده واحده‌است پس از تصویب مجلس سنا در جلسه سه شنبه هفدهم خرداد ماه یک هزار و سیصد و سی و نه به تصویب‌مجلس شورای ملی رسید.
رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت
قانون بالا در جلسه ۱۳۳۹٫۳.۱۱ به تصویب مجلس سنا رسیده‌است