تفاوت میان نسخههای «قانون دایر به قابل مصرف اعتبارات ساختمانی سالهای ۱۳۳۹ الی ۱۳۳۲ تا آخر سال ۱۳۳۴»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
خط ۱: | خط ۱: | ||
+ | {{سرصفحه پروژه | ||
+ | | عنوان = [[تصمیمهای مجلس]] | ||
+ | [[مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری هجدهم]] | ||
+ | | قسمت = | ||
+ | | قبلی =[[مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری هجدهم]] | ||
+ | | بعدی =[[قوانین و قراردادهای بینالمللی مصوب مجلس شورای ملی]] | ||
+ | | یادداشت =[[نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری پانزدهم]] }} | ||
+ | |||
'''قانون دائر به قابل مصرف بودن اعتبارات ساختمانی سالهای ۱۳۲۹ الی ۱۳۳۲ تا آخر سال ۱۳۳۴''' - مصوب ۴ آذر ماه ۱۳۳۳ | '''قانون دائر به قابل مصرف بودن اعتبارات ساختمانی سالهای ۱۳۲۹ الی ۱۳۳۲ تا آخر سال ۱۳۳۴''' - مصوب ۴ آذر ماه ۱۳۳۳ | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ ژوئیهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۲۱:۳۹
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری هجدهم | تصمیمهای مجلس | قوانین و قراردادهای بینالمللی مصوب مجلس شورای ملی |
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری پانزدهم |
قانون دائر به قابل مصرف بودن اعتبارات ساختمانی سالهای ۱۳۲۹ الی ۱۳۳۲ تا آخر سال ۱۳۳۴ - مصوب ۴ آذر ماه ۱۳۳۳
ماده واحده - اعتبارات ساختمانی سالهای ۱۳۲۹ تا آخر سال ۱۳۳۲ که در بودجه کل کشور یا بودجه وزارتخانهها و ادارات مستقلاً و یا ضمنیمنظور شده و همچنین بقیه اعتبار توسعه بهداشت و فرهنگ و کشاورزی و ساختمانهای بهداشتی و فرهنگی (ردیف ۷۳ بودجه ۱۳۳۲ کل کشور) تا آخرسال ۱۳۳۴ قابل تعهد و مصرف میباشد.
قانون بالا که مشتمل بر ماده واحدهاست در جلسه روز پنجشنبه چهارم آذر ماه یک هزار و سیصد و سی و سه به تصویب مجلس شورای ملیرسید.
رییس مجلس شورای ملی - رضا حکمت
طرح قانونی بالا در جلسه دوشنبه ۲۲ آذر ماه ۱۳۳۳ مورد تأیید مجلس سنا واقع شدهاست.