قانون اجازه پرداخت بودجه بلدیه‌ها از ابتدای سال ۱۳۰۸
قانون اجازه پرداخت بودجه‌های بلدیه‌ها از ابتدای سال ۱۳۰۸ مصوب ۱۲ خرداد ماه ۱۳۰۸
ماده واحده - مجلس شورای ملی به وزارت داخله اجازه می‌دهد که بودجه‌های بلدیه‌ها را در حدود اعتباراتی که از محل مالیات راه به مبلغ نهصد وشصت و پنج هزار و هشتصد و پنجاه و یک تومان و پنج قران (۹۶۵۸۵۱۵ قران) به تصویب کمیسیون بودجه رسیده‌است به علاوه صدی پنج‌مستغلات از ابتدای ۱۳۰۸ تنظیم نماید و وزارت مالیه مکلف است بودجه‌هایی را که به شرح فوق تنظیم می‌شود از محل مالیات راه و صدی پنج‌مستغلات بپردازد. تبصره ۱* - مخارج دفتری بلدیه هر محل به استثنای حقوق اطبای صحی بلدی نباید از صدی ده اعتبارات بلدی آن محل تجاوز نماید.
- پاورقی: تبصره ۱ به موجب قانون لیله اول اسفند ماه ۱۳۰۸ تفسیر شده‌است.
تبصره ۲ - صرفه‌جوییها و اعتبارات مصرف‌نشده بلدیه هر محل از سابق و لاحق اختصاص به بلدیه همان محل خواهد داشت به استثنای اعتبارات‌مصرف‌نشده و صرفه‌جوییهای سنواتی حاصله از بودجه بلدیه کنگاور و صحنه و کرند که به بلدیه کرمانشاهان و زرقان که به بلدیه شیراز و کاریز که به‌بلدیه مشهد تخصیص داده و اضافه می‌شود. تبصره ۳ - مخارج وصول مالیات مستغلات نباید بیش از صدی ده عوائد غیر خالص آن باشد و صدی ده مزبور به بودجه وزارت مالیه انتقال داده‌می‌شود که از مجموع آن مخارج وصول را تأمین نماید. این قانون که مشتمل بر یک ماده و صورت ضمیمه مصوب کمیسیون بودجه‌است در جلسه دوازدهم خرداد ماه یک هزار و سیصد و هشت شمسی به‌تصویب مجلس شورای ملی رسید. رییس مجلس شورای ملی - دادگر >جدول: دوره ۷ - جلد ۱ - صفحه ۴۷۰ الی ۴۷۸< صورت فوق به تصویب کمیسیون پارلمانی بودجه رسیده و ضمیمه قانون (اجازه پرداخت بودجه بلدیه‌ها از ابتدای سال ۱۳۰۸ می‌شود). رییس مجلس شورای ملی - دادگر