قانون اجازه قرضه به بلدیه‌های ولایات برای تامین ارزاق عمومی

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۸ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۱۷:۰۵ توسط Bellavista (گفتگو | مشارکت‌ها) (صفحه‌ای جدید حاوی 'قانون اجازه قرضه به بلدیه‌های ولایات برای تأمین ارزاق عمومی ‌مصوب 20 مهر ماه 1...' ایجاد کرد)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو

قانون اجازه قرضه به بلدیه‌های ولایات برای تأمین ارزاق عمومی ‌مصوب 20 مهر ماه 1312

‌ماده واحده - بلدیه‌های ولایات که بر حسب تشخیص وزارت داخله برای تأمین ارزاق و تهیه جنس به طور قطع محتاج به کمک مالی باشند مجازند‌منحصراً برای منظور فوق در هذه‌السنه از بانک ملی ایران علاوه از میزان مقرر در تبصره ماده 6 قانون تأسیس بانک ملی مصوب 14 اردیبهشت 1306‌استقراض کرده و در ظرف مدتی که از یک سال تجاوز نکند اصل و فرع قرضه را رد نمایند.

‌وزارت داخله مکلف است نظارت کند که مجموع قرضه‌های مزبور از میزان دو میلیون و پانصد هزار ریال در سال تجاوز ننموده و فقط به مصرف تهیه‌جنس برسد و مرتباً استهلاک گردد. ‌این قانون که مشتمل بر یک ماده است در جلسه بیستم مهر ماه یک هزار و سیصد و دوازده به تصویب مجلس شورای ملی رسید. ‌رییس مجلس شورای ملی - دادگر