قانون اتومبیل‌های شخصی مامورین وزارت امور خارجه

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۲۰ آوریل ۲۰۱۵، ساعت ۱۲:۴۷ توسط Bijan (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
مجلس شورای ملی مذاکرات دوره قانونگذاری بیست و یکم تصمیم‌های مجلس

مجلس شورای ملی مجموعه قوانین دوره قانونگذاری بیست و یکم

قوانین رفاه اجتماعی مصوب مجلس شورای ملی
نمایندگان مجلس شورای ملی دوره قانونگذاری بیست و یکم

قانون اتومبیل‌های شخصی مامورین وزارت امور خارجه - مصوب ۲۳ فروردین ۱۳۴۵ مجلس شورای ملی و ۴ اسفند مجلس سنا. این قانون در تاریخ ۲۸ فروردین ۱۳۴۵ به توشیح محمدرضا شاه پهلوی رسید.

ماده واحده - مأمورین وزارت امور خارجه که با اتومبیل از مأموریت ثابت به ایران مراجعه می‌نمایند و یا اتومبیل خود را ظرف چهارماه بعد از مراجعت به کشور وارد می‌کنند در صورتی که اتومبیل شخصی خود را طبق اسناد خرید لااقل یک سال قبل از ورود به ایران خریداری و مورداستفاده قرار داده باشند با تصدیق وزارت امور خارجه می‌توانند اتومبیل خود را بدون پرداخت حقوق گمرکی و سود بازرگانی وارد کشور نموده و جهت‌استفاده شخصی در اختیار داشته باشند.

تبصره - هرگاه مأمورین مذکور اتومبیل خود را در ایران بفروشند و یا به مأموریت مجدد ثابت اعزام شوند و اتومبیل خود را در ایران باقی گذارندباید فقط حقوق گمرکی آن را به مأخذ تاریخ فروش و یا تاریخ صدور حکم مأموریت جدید پرداخت نمایند و از پرداخت سود بازرگانی معاف خواهندبود. چنانچه مأمورین وزارت امور خارجه که به مأموریت ثابت اعزام می‌شوند قبل از یک سال خدمت در خارج به مرکز احضار شوند مشمول مقررات‌فوق خواهند بود.

قانون بالا مشتمل بر ماده واحده و یک تبصره که لایحه آن به موجب ماده واحده مصوبه بیستم آذر ماه ۱۳۴۲ تقدیم شده و در تاریخ روز چهارشنبه ۴‌اسفند ماه ۱۳۴۴ به تصویب مجلس سنا رسیده بود در جلسه روز سه‌شنبه بیست و سوم فروردین ماه یک هزار و سیصد و چهل و پنج شمسی موردتصویب مجلس شورای ملی قرار گرفت.

رییس مجلس شورای ملی - مهندس عبدالله ریاضی