دیوان شمس/سماع صوفیان می درنگیرد
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | دیوان شمس (غزلیات) (سماع صوفیان می درنگیرد) از مولوی |
' |
سماع صوفیان می درنگیرد | که آتش هیزمی را تر نگیرد | |
یقین میدانک جسمانیست آفت | مکوپ این دست تا پا برنگیرد | |
بیابد خلوت عشرت مسیحا | اگر مجلس ز گاو و خر نگیرد | |
چرا در بزم خلوت بیگرانان | دل ما عیش را از سر نگیرد | |
نه اصل این بنا باشد کلوخی | کلوخی لطف آن دلبر نگیرد | |
که چشم حقد یوسف را نداند | که بانگ چنگ گوش کر نگیرد | |
ز هر آهو نه صحرا مشک یابد | ز هر گاوی جهان عنبر نگیرد | |
ز هر نی ناله مشتاق ناید | و هر مرغی ز نی شکر نگیرد | |
چه داند لطف زهره زهره رفته | که او را گوشه چادر نگیرد | |
می جان را بجز جانی ننوشد | که جسمانی می انور نگیرد | |
نه هر ابری حریف ماه گردد | که اختر را بجز اختر نگیرد | |
اگر دلدار گیرد در جهان کس | از این دلدار ما خوشتر نگیرد | |
خداوند شمس دین آن نور تبریز | که هر کس را چو من چاکر نگیرد |