دیوان بیدل شیرازی/موسم خلوت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
خارا شکاف | موسم خلوت از بیدل شیرازی |
' |
دیوان بیدل شیرازی |
نوبت ایوان گذشت و گشت گلستان | موسم خلوت رسید و وقت شبستان | |
ساقی و مطرب بخواه و بادۀ صافی | می همه وقتی خوشست خاصه زمستان | |
شاهد و شمع و شراب و نقل بیاور | مجمره ای بر فروز و عود بسوزان | |
از می گلگون بسان خون سیاوش | رطل گران گیر همچو رستم دستان | |
شب چو سر زلف دلبران به درازیست | تا بدمد صبح می بنوش و بنوشان | |
از لب لعل نگار و بادۀ چون لعل | بوسه و ساغر همی بده تو و بستان | |
راه نما این به مسجد آن به خرابات | بانگ مؤذن کجا و نالۀ مستان | |
زنده کن آئین خسروان عجم را | باز به دوران شاه ترک به دوران | |
سنت جمشید را به عهد فریدون | تازه چو بهرام کن به ملک سلیمان | |
خسرو ترک آنکه فارس ز عدلش | جنت فردوس گشت و روضۀ رضوان | |
جایزه بیدل به عهد شه نبود رسم | یا که مدیح تو نیست در خور احسان |
***