خواجوی کرمانی (غزلیات)/گر نگویم دوستی از دوستانت بودهام
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خواجوی کرمانی (غزلیات) (گر نگویم دوستی از دوستانت بودهام) از خواجوی کرمانی |
' |
گر نگویم دوستی از دوستانت بودهام | سالها آخر نه مرغ بوستانت بودهام | |
گر چه فارغ بودهام چون نسر طایر ز آشیان | تا نپنداری که دور از آشیانت بودهام | |
هر کجا محمل بعزم ره برون آوردهئی | چون جرس دستانسرای کاروانت بودهام | |
گر تو پاس خاطرم داری و گرنه حاکمی | زان تصور کن که هر شب پاسبانت بودهام | |
گر چه از رویت چو گیسو برکنار افتادهام | چون کمر پیوسته در بند میانت بودهام | |
کشتهی تیغ جهان افروز مهرت گشتهام | تشنهی آب جگر تاب سنانت بودهام | |
از گذار من چرا بر خاطرت باشد غبار | کز هواداری غبار آستانت بودهام | |
گر شکر خایی کنم بر یاد لعلت دور نیست | زانکه عمری طوطی شکر ستانت بودهام | |
همچو خواجو ای ، بسا شبها که از شوریدگی | دسته بند سنبل عنبرفشانت بودهام |