خاقانی (غزلیات)/دل سکهی عشق می نگرداند
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | خاقانی (غزلیات) (دل سکهی عشق می نگرداند) از خاقانی |
' |
دل سکهی عشق می نگرداند | جان خطبهی عافیت نمیخواند | |
یک رشتهی جان به صد گره دارم | صبرش گرهی گشاد نتواند | |
گفتی به مغان رو و به می بنشین | کاین آتش غم جز آب ننشاند | |
رفتم به مغان و هم ندیدم کس | کو آب طرب به جوی دل راند | |
ساقی دیدم که جرعه بر آتش | میریزد و خاک تشنه میماند | |
بر آتش ریزد آب خضر آوخ | من خاک و اسیر باد و او داند | |
چو خاک ز جرعه جوشم از غیرت | کو جرعه چرا بر آتش افشاند | |
دل ماند ز ساقیم غلط گفتم | آن دل که نماند ازو کجا ماند | |
هان چشم من است ساقی و اشکم | درد است و رخم سفال را ماند | |
جز ساقی و دردی سفال و می | از ششدر غم مرا که برهاند | |
ای پیر مغان دل شما مرغان | آمد شد ما دگر نرنجاند | |
خمار شما ندارد آن رطلی | کو عقل مرا تمام بستاند | |
کهسار شما نیارد آن سیلی | کو سنگ مرا ز جا بگرداند | |
خاقانی نخل عشق شد تازه | کو دست طلب که نخل جنباند |