حافظ (غزلیات)/میدمد صبح و کله بست سحاب
نسخهٔ تاریخ ۱۹ سپتامبر ۲۰۱۱، ساعت ۱۵:۳۳ توسط Bellavista1957 (گفتگو | مشارکتها) (clean up using AWB)
' | حافظ (غزلیات) (میدمد صبح و کله بست سحاب) از حافظ |
' |
میدمد صبح و کُلَه بست سَحاب الصبوح، الصبوح یا اصحاب! میچکد ژاله بر رخ لاله المدام، المدام یا احباب! میوزد از چمن نسیم بهشت هان بنوشید دم به دم مِی ناب! تخت زمرد زدهاست گل به چمن راح چون لعل آتشین، دریاب! در میخانه بستهاند دگر افتتح یا مفتح الابواب! لب و دندانت را حقوق نمک هست بر جان و سینههای کباب این چنین موسمی عجب باشد که ببندند میکده به شتاب بر رخ ساقی پری پیکر همچو حافظ بنوش بادهی ناب