تفاوت میان نسخههای «حافظ (غزلیات)/ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می|طامات تا به چند و خرافات تا به کی}} | {{ب|ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می|طامات تا به چند و خرافات تا به کی}} | ||
{{ب|بگذر ز کبر و ناز که دیدهست روزگار|چین قبای قیصر و طرف کلاه کی}} | {{ب|بگذر ز کبر و ناز که دیدهست روزگار|چین قبای قیصر و طرف کلاه کی}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۲۳:۱۶
' | حافظ (غزلیات) (ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می) از حافظ |
' |
ساقی بیا که شد قدح لاله پر ز می | طامات تا به چند و خرافات تا به کی | |
بگذر ز کبر و ناز که دیدهست روزگار | چین قبای قیصر و طرف کلاه کی | |
هشیار شو که مرغ چمن مست گشت هان | بیدار شو که خواب عدم در پی است هی | |
خوش نازکانه میچمی ای شاخ نوبهار | کشفتگی مبادت از آشوب باد دی | |
بر مهر چرخ و شیوه او اعتماد نیست | ای وای بر کسی که شد ایمن ز مکر وی | |
فردا شراب کوثر و حور از برای ماست | و امروز نیز ساقی مه روی و جام می | |
باد صبا ز عهد صبی یاد میدهد | جان دارویی که غم ببرد درده ای صبی | |
حشمت مبین و سلطنت گل که بسپرد | فراش باد هر ورقش را به زیر پی | |
درده به یاد حاتم طی جام یک منی | تا نامه سیاه بخیلان کنیم طی | |
زان می که داد حسن و لطافت به ارغوان | بیرون فکند لطف مزاج از رخش به خوی | |
مسند به باغ بر که به خدمت چو بندگان | استاده است سرو و کمر بسته است نی | |
حافظ حدیث سحرفریب خوشت رسید | تا حد مصر و چین و به اطراف روم و ری |