تفاوت میان نسخههای «حافظ (غزلیات)/ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
جز (clean up using AWB) |
|||
خط ۷: | خط ۷: | ||
| یادداشت = | | یادداشت = | ||
}} | }} | ||
+ | {{شعر}} | ||
{{ب|ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی|دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی}} | {{ب|ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی|دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی}} | ||
{{ب|دایم گل این بستان شاداب نمیماند|دریاب ضعیفان را در وقت توانایی}} | {{ب|دایم گل این بستان شاداب نمیماند|دریاب ضعیفان را در وقت توانایی}} |
نسخهٔ کنونی تا ۲۸ ژانویهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۲۳:۰۰
' | حافظ (غزلیات) (ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی) از حافظ |
' |
ای پادشه خوبان داد از غم تنهایی | دل بی تو به جان آمد وقت است که بازآیی | |
دایم گل این بستان شاداب نمیماند | دریاب ضعیفان را در وقت توانایی | |
دیشب گله زلفش با باد همیکردم | گفتا غلطی بگذر زین فکرت سودایی | |
صد باد صبا این جا با سلسله میرقصند | این است حریف ای دل تا باد نپیمایی | |
مشتاقی و مهجوری دور از تو چنانم کرد | کز دست بخواهد شد پایاب شکیبایی | |
یا رب به که شاید گفت این نکته که در عالم | رخساره به کس ننمود آن شاهد هرجایی | |
ساقی چمن گل را بی روی تو رنگی نیست | شمشاد خرامان کن تا باغ بیارایی | |
ای درد توام درمان در بستر ناکامی | و ای یاد توام مونس در گوشه تنهایی | |
در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم | لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی | |
فکر خود و رای خود در عالم رندی نیست | کفر است در این مذهب خودبینی و خودرایی | |
زین دایره مینا خونین جگرم می ده | تا حل کنم این مشکل در ساغر مینایی | |
حافظ شب هجران شد بوی خوش وصل آمد | شادیت مبارک باد ای عاشق شیدایی |