جامی (اورنگ یکم سلسلةالذهب)/بعد شش سال، معتمر، یا هفت
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
' | جامی (اورنگ یکم سلسلةالذهب) (بعد شش سال، معتمر، یا هفت) از جامی |
' |
بعد شش سال، معتمر، یا هفت | به سر روضهی نبی میرفت | |
راه عمدا بر آن دیار افگند | بر سر قبرشان گذار افگند | |
دید بر خاک آن دو اندهمند | سر کشیده یکی درخت بلند | |
چون به عبرت نگاه کرد در آن | دید خطهای سرخ و زرد بر آن | |
بود زردی ز رویشان اثری | سرخی از چشم خونفشان خبری | |
با کسی گفت ز آن زمین بشگفت: | «چه درختست این» به حیرت ؟ گفت | |
که: «درختیست این سرشتهی عشق | رسته از تربت دو کشتهی عشق | |
بلکه بر خاک آن دو تن علمیست | بر وی از شرح حالشان رقمیست | |
ز اهل دل هر که آن رقم خواند، | حال آن کشتگان غم داند» | |
جانشان غرق فیض رحمت باد! | کس چو ایشان ازین جهان مرواد! |