بیدل شیرازی/نغمۀ چنگ
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| تنگ شد بر دلم جهان فراخ | چه کند تنگ دل سراچه و کاخ |
| بی توام دوزخست باغ بهشت | بی توام خار گل بود بر شاخ |
| نالهٔ نای و نغمهٔ مطرب | مویهٔ ماتم آیدم به صماخ |
| نغمهٔ چنگ و بانک های و هوی | نالهٔ رود رود و آخا آخ |
| خود پرویزن است سینهٔ من | بسکه از تیر غم شده سوراخ |
| تا بر دوست محترم باشی | جامهٔ جان بشو ازین اوساخ |
| نسخهٔ شعر من که اعجاز است | هفت کشور کنند استنساخ |
| من نه خود این صراط می پویم | میرود خامه ام چنین گستاخ |
| چند بیدل ره سخن پوئی | اشترت را رسید وقت مناخ |
در ویکی‌پدیا موجود است:
M rastgar ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۱۱، ساعت ۱۸:۰۱ (UTC)