اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه)/پری، با آنکه واقف می‌شد از دوست
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
| ' | اوحدی مراغه‌ای (منطق العشاق یا ده نامه) (پری، با آنکه واقف می‌شد از دوست) از اوحدی مراغه‌ای |
' |
| پری، با آنکه واقف می‌شد از دوست | در آن معنی که حق با جانب اوست | |
| دگر ره تازه زهری بر شکر زد | حروف مهر و کین بر یک دگر زد | |
| نوشت این نامه و فرمود تا زود | بدو بردند، نظرم نامه این بود |