تفاوت میان نسخه‌های «الگو:نوشتار برگزیده»

از مشروطه
پرش به ناوبری پرش به جستجو
خط ۳: خط ۳:
 
*
 
*
  
[[پرونده:Speech HIM Mohammad Reza Shah Pahlavi Saadabad Palace 18 May 1971 Part 2.mp4|thumb|left|240px|سخنان اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی آریامهر شاهنشاه ایران در کاخ سعدآباد ۲۸ اردیبهشت ماه ۱۳۵۰ - بخش دوم]]
+
[[پرونده:HIM MohammadRezaShahPahlaviAryamehr1.jpg|thumb|left|260px|]]
 +
'''پیام اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر در جشن دویستمین سال استقلال امریکا در پاسخ درخواست مجله تایم ۳ تیر ۲۵۳۵ شاهنشاهی'''
  
'''[[بیانات اعلیحضرت همایون محمدرضا شاه پهلوی آریامهر درباره دانشجویان تروریست و پیشرفت‌های ایران در کاخ سعدآباد ۲۸ اردیبهشت ۱۳۵۰]]'''
 
  
::: اشاره‌ای شد به یک عده گمراه که البته تعدادشان کم است و خیلی هم کم است، ولی این دلیل بر بی‌اعتنایی نسبت به موضوع نمی‌شود، به دو جهت، یکی اینکه واقعاً حیف است که از سی‌میلیون نفر جمعیت کشور حتی چند نفر گمراه باشند. البته تصور اینکه اینها بتوانند به مملکت صدمه بزنند تقریباً غیر ممکن است، اما به خودشان که صدمه می‌زنند، وقتی به خودشان صدمه بزنند به فامیل نزدیکشان هم ممکن است لطمه وارد بشود و اصولاً چرا این طور بشود؟
+
::: دویستمین سالگرد تأسیس امریکا فرصتی نیکو برای من فراهم آورده‌است تا گرمترین درودهای خود را به ملت امریکا بفرستم و برای این ملت موفقیت روزافزون آرزو کنم. همچنین این آرزوی من است که بزرگی امریکا روزبه‌روز گسترش یابد و برای ملت امریکا رفاه و خوشبختی پایدار به بار آورد.
::: اگر مملکت ما کشوری بود که روی آن خاک مرده پاشیده بودند، اگر مملکتی بود که در حال درجا زدن بود، اگر مملکتی بود که اصول فئودالیته، اصول خانخانی، بی‌عدالتی‌های اجتماعی، عدم امکان پیشرفت افراد در آن حکمفرما بود، یا وضع کارگران و طبقات دیگرش نامناسب بود، می‌گفتیم طبیعی است که عده‌ای به خاطر احساسات وطن‌پرستی نتوانند چنین اوضاعی را ببینند و بخواهند کمر خدمت ببندند و مملکت را نجات بدهند، ولی تعجب در این است کشوری که دنیا آن را کشور نمونه اعلام کرده و دوازده ماده انقلابش آن را با حفظ آزادی‌های فردی و انسانی به این مقام و منزلت رسانیده است، در چنین محیط و در چنین مملکتی که وضع به این صورت است و آینده آن باز هم درخشان‌تر خواهد شد، چطور ممکن است که در یک مغز سالم افکار منحرف و ناسالم و سیاه پیدا بشود؟ ما باید فکر کنیم که چطور چنین چیزی ممکن است، البته اگر خیلی غور و بررسی کنیم بالاخره به اینجا می‌رسیم که ممکن است عقده‌هایی در کار باشد و در این مورد کسانی هستند که (استغفرالله) با خدا هم دعوا می‌کنند و ایراد می‌گیرند که چرا این را به من ندادی؟ چرا آن را به من ندادی؟ چرا این طور کردی؟ باید گفت که بعضی‌ها طبعاً حسودند با این حال اجتماع ما نباید این را بدون اهمیت و سرسری بگیرند. نباید بگوید که اینها حداکثر چند صد نفر و یا چند هزار نفر بیشتر نیستند و چنین رقمی در مقابل جمعیت ایران اهمیتی ندارد، بگذار هر چه می‌خواهند سر و صدا بکنند، اقتضای سن بعضی‌ها این است، بالاخره خسته می‌شوند و ساکت می‌گردند. عده‌ای هم عادت دارند که می‌گویند خوب به من چه، دستگاه خودش فکری به حال آنها می‌کند و ترتیب کار را می‌دهد و جلوی خدای نخواسته خیانت را می‌گیرد. می‌خواهم بگویم نه، این طور نیست، این کار و وظیفه اخلاقی فرد فرد شما است، زیرا هر کدام از شما در برابر این مملکت سهم و وظیفه کاملاً مساوی دارید، این خاک، این آب، این هوا، به طور یکسان متعلق به همه شما است، بعد از شما متعلق به بچه‌های شما است و نسل بعد از نسل متعلق به ایرانی است. ما منابع طبیعی را ملی کردیم، جنگل‌ها ملی شد، مراتع بزرگ ملی شد، آب ملی شد، در حالی که شاید حتی مترقی‌ترین ممالک دنیا هنوز به این پایه نرسیده باشند، البته مقصودم ممالک و مجامع آزاد است.
+
::: در کمتر از دو قرن، امریکا توانسته‌است دستاوردهای فنی خیره‌کننده و پیشرفت مادی عظیمی را پی ریزد، آنچنان که هیچ ملت و یا جامعه‌ای نتوانسته‌است با آن برابری کرده و یا از آن فراتر رود.
::: پس از آنجا که سهم همه نسبت به این آب و خاک مساوی است، وظیفه‌ای هم که شما برای حفظ این کشور دارید مساوی است، وظیفه‌ای که در مقابل عده‌ای ناچیز که از راه راست منحرف شده‌اند دارید وظیفه مقابله و ارشاد و در صورت لزوم مقاومتی است که در برابر آنها باید بکنید.
+
::: در این دوره بالنسبه کوتاه، امریکا موفق شده‌است قاره گسترده‌ای را از برکت منابع طبیعی و نامحدود، از ساده‌ترین شکل به ثروتمندترین و قدرتمندترن کشوری که جهان تاکنون به خود دیده‌است، تبدیل کند. ملت امریکا از ویژگی‌های برجسته احترام به بشریت و عشق به شرافت انسانی برخوردار است و حق دارد به خاطر ویژگی‌هایی که ستایش دوستان این ملت را بر می‌انگیزد، احساس غرور کند. با توجه به همین ویژگی‌ها بود که در جنگ جهانی اول امریکاییان برای حفظ آزادی جان خود را فدا کردند و در پی آن جهاد بشردوستانه بسیار مؤثری را پی ریختند. جهادی که کشورهای ویران‌شده را از فقر نجات داد. دوباره در جریان جنگ جهان‌گیر دوم، امریکا قدرت خود را در راه دفاع از آزادی و انسان‌دوستی علیه فاشیسم و کشورهای توسعه‌طلب به کار برد و با خون خود بهای آزادی جهان را پرداخت کرد. هنگامی که این مرحله به پایان رسید، امریکا بار دیگر برنامه گسترده و سخاوتمندانه‌ای را برای کمک و یاری به کشورهای متفق و همچنان به دشمنان سابق خود آغاز کرد. این امر که در صفحات تاریخ بشری بی‌سابقه است، سرنوشت ملت‌ها را در نهایت امر تغییر داد. همچنین این یکی از نمونه‌های پشتکار بزرگ ملت امریکا است که با توجه به تمامی آشوب‌هایی که این ملت در دویست سال گذشته در آن درگیر بوده‌است، امریکا نیرومندتر و پر توان‌تر سر بلند کرده‌است.
::: من با امیدهای زیاد نسبت به آینده با شما صحبت می‌کنم، چون مطالب به قدری واضح و روشن است و امکانات کشور به اندازه‌ای زیاد است که جز اینکه انسان نسبت به آینده امیدوار باشد، راه دیگری ندارد.
+
::: از نظر ایران، امریکا همیشه نهادی از حق و عدالت بوده‌است. این روش همواره از طرف امریکا ناشی از خلوص نیت بوده و از نظر ما نیز دلگرم‌کننده بوده‌است. این روش به بهترین صورت در کمک‌های بسیار پر ارزش و سخاوتمندانه‌ای که از طریق برنامه اصل چهار پرزیدنت ترومن و دیگر برنامه‌های کمک به کشور ما شد، تجلی کرد. این یاری‌ها، به موقع در سال‌های حساس پس از جنگ به کمک ما رسید.
::: در چند سال پیش گفته بودم و اتفاقاً وقایع و گذشت زمان هم ثابت کرد که ما محکوم به پیشرفت هستیم. فرضیات هر قضیه و هر مسئله‌ای را که در نظر بگیرید به آسانی شما را به یک نتیجه می‌رساند. وقتی در این مملکت ثروت‌های ملی شما معین باشد و ثروت‌های بزرگ هم ملی شده باشند و همه آنها طبق برنامه به نفع اجتماع صرف بشود، و ثروت‌های هنگفت نشناخته دیگری هم باشد که ما از آنها اطلاع نداریم، امکانات معدنی و کشاورزی هم به اندازه‌ای باشد که هر فرد ولو اینکه تخصصی نداشته باشد، بتواند بفهمد که با پیشرفت زمان و انجام برنامه‌ها کشور به زودی به مرز تمدن بزرگ خواهد رسید، چطور می‌شود که انسان خوش‌بین نباشد.
+
::: از این گذشته بعد از جنگ جهانی دوم، امریکا نقش رهبری کشورهایی را که جهان آزاد خوانده می‌شدند، به عهده گرفت. این کار که نوعی حس مسئولیت در قبال این کشورها برای امریکا به وجود آورد، این کشور را ترغیب کرد تا در اوضاع و احوالی که نیازمند مداخله‌اش بود، مداخله کند. شاید قضاوت این کشور در پاره‌ای از موارد اشتباه‌آمیز و حتی بدتر از آن مداخله‌اش فاقد قاطعیت بوده، اما ما باید قضاوت نهایی را به عهده تاریخ واگذار کنیم. با این همه تردید دارم آیا هر امریکایی در موقعیتی هست تا بتواند هر اوضاع پیچیده‌ای را مانند اوضاع ویتنام و واترگیت مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و بگوید این اوضاع و احوال نتیجه قضاوت غلط و تصمیم‌های مشکوک بوده‌است؟ در آغاز ماجرای ویتنام مداخله امریکا در آن کشور چندان روشن نبود. هدف مشخص و دقیقی برای این مداخله تعیین نشده‌بود. تصور می‌کنم امریکا در پی این مرحله نخستین، می‌بایستی بعد از سقوط سوکارنو در اندونزی که در سال ۱۹۶۸ روی داد، از ویتنام خارج می‌شد.
::: این است که با وجود تمام این خوش‌بینی‌ها، وظیفه شما افراد ایرانی که در هر سازمان و هر دستگاه به خصوص در هر حزبی که هستید و مسئولیتی ندارید، یعنی حکومت در دست ندارید، باید وظیفه ایرانی بودن خود را انجام دهید و در عین خوش‌بینی، مترصد پیدا کردن نقاط ضعف یا مشکلات یا احیاناً معایبی که داریم باشید.
+
::: صمیمانه امیدوارم ملت امریکا از ماجرای ویتنام و واترگیت نتیجه‌گیری‌های درستی کرده‌باشد. یقین دارم این ملت به زودی چنین حوادثی را فراموش خواهدکرد و خواهدتوانست استعداد و توانایی خود را برای انجام مسئولیت‌های جهانی خود که در این دوران پر آشوب بر دوش این ملت قرار گرفته‌است، اختصاص دهد.
::: به زودی انتخابات کشور شروع خواهد شد، مسلماً تشکیلات شما نیز کاندیداهای انتخاباتی خود را معین خواهد کرد، وظیفه دستگاه‌های مملکتی خواهد بود که روش کاملاً بی‌طرفانه و شرافتمندانه‌ای را برای مبارزه آزاد بین کاندیداها فراهم بکند، شما هم وارد این مبارزه بشوید، نتیجه انتخابات هر چه شد اگر در اقلیت بودید وظیفه‌تان را با حرارت بیشتر و شور بیشتر ادامه بدهید، برای اینکه بالاخره اساس و محرک اولیه همه این کارها، یکی خدمت به وطن است و دیگری ارضای وجدان انفرادی شما، این کار را با صداقت به وطن، با حس میهن‌خواهی شدید، با حس مبارزه‌جویی و اگر لازم باشد با مبارزه‌طلبی ادامه بدهید. در مقابل دشمنان که به جای خود، در برابر هر نوع ضعف و فتوری که مشاهده می‌کنید مبارزه کنید، برای دفاع از منافع میهن‌تان سعی کنید صفوف خود را فشره‌تر نمایید و تشکیلاتتان را توسعه و بهبود ببخشید، و پیشنهادهای لازم برای تحریک بیشتر و فعالیت بیشتر در تشکیلات خودتان بدهید، به هر صورت به عنوان یک فرد حزبی و به عنوان یک نفر ایرانی وظیفه ملی و فردی و وجدانی خود را به خواست خداوند هر روز بهتر از روز پیش انجام بدهید.
+
::: این اعتقاد راسخ من است که امریکا نمی‌تواند خود را از بقیه جهان آزاد جدا نگاه دارد. در این میان باید گفت متأسفانه زمان گرانبهایی برای حل و فصل مسائل جهانی به هدر رفته‌است. این امر شاید هولناک‌تر و حیاتی‌تر از درگیری‌ها و اختلاف‌های گذرا و موقت باشد. با شناخت این امر که استقرار یک نظام اقتصادی عادلانه و استوار جهانی یک ضرورت حیاتی است و باید شامل همکاری در توسعه دیگر منابع انرژی باشد، امریکا باید توجه فوری خود را به آن معطوف دارد. امریکا با توجه به موقع برجسته خویش در اقتصاد جهانی، باید یک سیاست دورنگر و منصفانه را هدف خود قرار دهد، به طوری که آماج انتقادهای غیر عادلانه دیگران قرار نگیرد. امریکا با توجه به پویایی ملت خود و همچنین اوضاع و احوال ویژه‌ای که خداوند به این ملت اعطا کرده‌است، پس از دویست سال موقعیتی یکتا در تاریخ بشریت به دست آورده‌است. چنین امتیازات خدادادی باید روشن سازد در جهانی که هر روز کوچکتر می‌شود و در جهانی که مشکل یک نفر مشکل همه است، امریکا تنها به خودش تعلق ندارد. این درس بزرگی است که در سرتاسر این بیست دهه و به ویژه در ۶۰ سال گذشته به ما داده شده‌است.
 +
::: اعتقاد کامل دارم که ملت مستعد سخت‌کوش و مهربان و خیرخواه امریکا در رویارویی با آینده در حالی که نیروهای دفاعی خود را همچنان نیرومند نگاه خواهدداشت، خواهدتوانست پیگیرانه به سوی هدف خویش که دستیابی به سطح بالاتر توسعه در تمامی زمینه‌های کوشش بشری، به ویژه در زمینه علم و تکنولوژی است، پیش برود.
 +
::: اطمینان دارم این شما امریکاییان هستید که سرانجام قادر خواهیدبود مسئله انرژی را به نفع خود و دیگران حل کنید و همچنین اعتقاد راسخ دارم که این شما امریکاییان هستید که می‌توانید پایداری در حفظ صلح جهانی را بر اساس شرافت و آزادی به عهده گیرید.
 +
::: نام امریکا همیشه در افکار ما مترادف با احترام برای ارزش‌های انسانی و دفاع از این ارزش‌ها و همچنین حق و عدالت بوده‌است و این اصولی است که شما باید با نهایت دقت و مراقبت و به خاطر خود و تمامی بشریت حفظ و مراقبت کنید.
  
 
</onlyinclude>
 
</onlyinclude>
  
 
[[رده:مشروطه:صفحه اصلی]]
 
[[رده:مشروطه:صفحه اصلی]]

نسخهٔ ‏۳۰ ژوئن ۲۰۱۹، ساعت ۱۹:۴۷


HIM MohammadRezaShahPahlaviAryamehr1.jpg

پیام اعلیحضرت محمدرضا شاه پهلوی شاهنشاه آریامهر در جشن دویستمین سال استقلال امریکا در پاسخ درخواست مجله تایم ۳ تیر ۲۵۳۵ شاهنشاهی


دویستمین سالگرد تأسیس امریکا فرصتی نیکو برای من فراهم آورده‌است تا گرمترین درودهای خود را به ملت امریکا بفرستم و برای این ملت موفقیت روزافزون آرزو کنم. همچنین این آرزوی من است که بزرگی امریکا روزبه‌روز گسترش یابد و برای ملت امریکا رفاه و خوشبختی پایدار به بار آورد.
در کمتر از دو قرن، امریکا توانسته‌است دستاوردهای فنی خیره‌کننده و پیشرفت مادی عظیمی را پی ریزد، آنچنان که هیچ ملت و یا جامعه‌ای نتوانسته‌است با آن برابری کرده و یا از آن فراتر رود.
در این دوره بالنسبه کوتاه، امریکا موفق شده‌است قاره گسترده‌ای را از برکت منابع طبیعی و نامحدود، از ساده‌ترین شکل به ثروتمندترین و قدرتمندترن کشوری که جهان تاکنون به خود دیده‌است، تبدیل کند. ملت امریکا از ویژگی‌های برجسته احترام به بشریت و عشق به شرافت انسانی برخوردار است و حق دارد به خاطر ویژگی‌هایی که ستایش دوستان این ملت را بر می‌انگیزد، احساس غرور کند. با توجه به همین ویژگی‌ها بود که در جنگ جهانی اول امریکاییان برای حفظ آزادی جان خود را فدا کردند و در پی آن جهاد بشردوستانه بسیار مؤثری را پی ریختند. جهادی که کشورهای ویران‌شده را از فقر نجات داد. دوباره در جریان جنگ جهان‌گیر دوم، امریکا قدرت خود را در راه دفاع از آزادی و انسان‌دوستی علیه فاشیسم و کشورهای توسعه‌طلب به کار برد و با خون خود بهای آزادی جهان را پرداخت کرد. هنگامی که این مرحله به پایان رسید، امریکا بار دیگر برنامه گسترده و سخاوتمندانه‌ای را برای کمک و یاری به کشورهای متفق و همچنان به دشمنان سابق خود آغاز کرد. این امر که در صفحات تاریخ بشری بی‌سابقه است، سرنوشت ملت‌ها را در نهایت امر تغییر داد. همچنین این یکی از نمونه‌های پشتکار بزرگ ملت امریکا است که با توجه به تمامی آشوب‌هایی که این ملت در دویست سال گذشته در آن درگیر بوده‌است، امریکا نیرومندتر و پر توان‌تر سر بلند کرده‌است.
از نظر ایران، امریکا همیشه نهادی از حق و عدالت بوده‌است. این روش همواره از طرف امریکا ناشی از خلوص نیت بوده و از نظر ما نیز دلگرم‌کننده بوده‌است. این روش به بهترین صورت در کمک‌های بسیار پر ارزش و سخاوتمندانه‌ای که از طریق برنامه اصل چهار پرزیدنت ترومن و دیگر برنامه‌های کمک به کشور ما شد، تجلی کرد. این یاری‌ها، به موقع در سال‌های حساس پس از جنگ به کمک ما رسید.
از این گذشته بعد از جنگ جهانی دوم، امریکا نقش رهبری کشورهایی را که جهان آزاد خوانده می‌شدند، به عهده گرفت. این کار که نوعی حس مسئولیت در قبال این کشورها برای امریکا به وجود آورد، این کشور را ترغیب کرد تا در اوضاع و احوالی که نیازمند مداخله‌اش بود، مداخله کند. شاید قضاوت این کشور در پاره‌ای از موارد اشتباه‌آمیز و حتی بدتر از آن مداخله‌اش فاقد قاطعیت بوده، اما ما باید قضاوت نهایی را به عهده تاریخ واگذار کنیم. با این همه تردید دارم آیا هر امریکایی در موقعیتی هست تا بتواند هر اوضاع پیچیده‌ای را مانند اوضاع ویتنام و واترگیت مورد تجزیه و تحلیل قرار داده و بگوید این اوضاع و احوال نتیجه قضاوت غلط و تصمیم‌های مشکوک بوده‌است؟ در آغاز ماجرای ویتنام مداخله امریکا در آن کشور چندان روشن نبود. هدف مشخص و دقیقی برای این مداخله تعیین نشده‌بود. تصور می‌کنم امریکا در پی این مرحله نخستین، می‌بایستی بعد از سقوط سوکارنو در اندونزی که در سال ۱۹۶۸ روی داد، از ویتنام خارج می‌شد.
صمیمانه امیدوارم ملت امریکا از ماجرای ویتنام و واترگیت نتیجه‌گیری‌های درستی کرده‌باشد. یقین دارم این ملت به زودی چنین حوادثی را فراموش خواهدکرد و خواهدتوانست استعداد و توانایی خود را برای انجام مسئولیت‌های جهانی خود که در این دوران پر آشوب بر دوش این ملت قرار گرفته‌است، اختصاص دهد.
این اعتقاد راسخ من است که امریکا نمی‌تواند خود را از بقیه جهان آزاد جدا نگاه دارد. در این میان باید گفت متأسفانه زمان گرانبهایی برای حل و فصل مسائل جهانی به هدر رفته‌است. این امر شاید هولناک‌تر و حیاتی‌تر از درگیری‌ها و اختلاف‌های گذرا و موقت باشد. با شناخت این امر که استقرار یک نظام اقتصادی عادلانه و استوار جهانی یک ضرورت حیاتی است و باید شامل همکاری در توسعه دیگر منابع انرژی باشد، امریکا باید توجه فوری خود را به آن معطوف دارد. امریکا با توجه به موقع برجسته خویش در اقتصاد جهانی، باید یک سیاست دورنگر و منصفانه را هدف خود قرار دهد، به طوری که آماج انتقادهای غیر عادلانه دیگران قرار نگیرد. امریکا با توجه به پویایی ملت خود و همچنین اوضاع و احوال ویژه‌ای که خداوند به این ملت اعطا کرده‌است، پس از دویست سال موقعیتی یکتا در تاریخ بشریت به دست آورده‌است. چنین امتیازات خدادادی باید روشن سازد در جهانی که هر روز کوچکتر می‌شود و در جهانی که مشکل یک نفر مشکل همه است، امریکا تنها به خودش تعلق ندارد. این درس بزرگی است که در سرتاسر این بیست دهه و به ویژه در ۶۰ سال گذشته به ما داده شده‌است.
اعتقاد کامل دارم که ملت مستعد سخت‌کوش و مهربان و خیرخواه امریکا در رویارویی با آینده در حالی که نیروهای دفاعی خود را همچنان نیرومند نگاه خواهدداشت، خواهدتوانست پیگیرانه به سوی هدف خویش که دستیابی به سطح بالاتر توسعه در تمامی زمینه‌های کوشش بشری، به ویژه در زمینه علم و تکنولوژی است، پیش برود.
اطمینان دارم این شما امریکاییان هستید که سرانجام قادر خواهیدبود مسئله انرژی را به نفع خود و دیگران حل کنید و همچنین اعتقاد راسخ دارم که این شما امریکاییان هستید که می‌توانید پایداری در حفظ صلح جهانی را بر اساس شرافت و آزادی به عهده گیرید.
نام امریکا همیشه در افکار ما مترادف با احترام برای ارزش‌های انسانی و دفاع از این ارزش‌ها و همچنین حق و عدالت بوده‌است و این اصولی است که شما باید با نهایت دقت و مراقبت و به خاطر خود و تمامی بشریت حفظ و مراقبت کنید.