امیر خسرو دهلوی (انتخاب از غزلیات)/مست من چون باده نوشی جرعه برمن بریز

از مشروطه
نسخهٔ تاریخ ‏۱۲ فوریهٔ ۲۰۱۲، ساعت ۰۷:۲۲ توسط Farhad (گفتگو | مشارکت‌ها)
(تفاوت) → نسخهٔ قدیمی‌تر | نمایش نسخهٔ فعلی (تفاوت) | نسخه جدیدتر← (تفاوت)
پرش به ناوبری پرش به جستجو
' امیر خسرو دهلوی (انتخاب از غزلیات) (مست من چون باده نوشی جرعه برمن بریز)
از امیر خسرو دهلوی
'


مست من چون باده نوشی جرعه برمن بریز درد جام خود برین رسوای تر دامن بریز
تیرگی عیش مشتاقان ترا چون رو شنست بردل تاریک خسرو و باده‌ی روشن بریز
از ما چه احتراز نمودی که در جهان هرگز نکرد شمع ز پروانه احتراز
به راه کعبه که از هر طرف کمین گاهی است اگر ز خویش گذشتی قدم منه بهراس
رو ای صبا و ز بهر مسافران فراق ازان دو لب سخنی چند یادگاری پرس